«Хрысціянская спадчына па-ранейшаму актыўная ў Вялікабрытаніі». Бэнэдыкт XVI на агульнай аўдыенцыі

У Сераду, 22 верасня, на плошчы Святога Пятра адбылася агульная аўдыенцыя з удзелам Святога Айца Бэнэдыкта XVI. Падчас яе Папа звярнуўся са сваёй прамовай да вернікаў:

«Дарагія браты і сёстры,

сёння хацеў бы расказаць вам пра мой апостальскі візіт ў Вялікабрытанію, які Бог дазволіў мне здзейсніць у апошнія дні. Гэта быў афіцыйны візіт і ў той жа час пілігрымка ў сэрца гісторыі народа з багатай культурай і верай. Гэта была гістарычная падзея, якая намеціла новы важны этап у доўгай і складанай гісторыі адносінаў паміж Вялікабрытаніяй і Святым Пасадам. Асноўнай мэтай візіту было абвяшчэнне благаслаўлёным кардынала Джона Генры Ньюмана, адной з найвялікшых англійскіх постацей апошніх часоў, выдатнага тэолага і чалавека Касцёла. І сапраўды, цырымонія беатыфікацыі стала цэнтрам гэтага апостальскага падарожжа, тэма якога была ўзята з кардынальскага дэвіза благаслаўлёнага Ньюмана: «Сэрца прамаўляе да сэрца». На працягу чатырох інтэнсіўных і прыгожых дзён, праведзеных на гэтай высакароднай зямлі, я меў вялікую радасць гаварыць з жыхарамі Вялікабрытаніі і яны, у сваю чаргу, праз сваю прысутнасць давалі сведчанне сваёй веры. Я мог бачыць, як хрысціянская спадчына па-ранейшаму актыўная ў кожным са слаёў грамадства. Сэрцы англічанінаў і іх жыццё — адкрытыя на Бога. Шматлікімі таксама з’яўляюцца праявы іх рэлігійнасці, якім мой візіт надаў яшчэ большую моц.

Першая сустрэча адбылася ў Эдынбургу з Яе Вялікасцю Каралеваю Елізаветай ІІ, якая разам са сваім мужам, Прынцам Эдынбургскім, сустрэлі мяне вельмі цёпла ад імя ўсіх брытанцаў. Гэта была вельмі цёплая сустрэча, у часе якой мы абмеркавалі глыбокую занепакоенасць узроўнем дабрабыту народаў свету і роляй хрысціянскіх каштоўнасцяў у жыцці грамадства. У гістарычнай сталіцы Шатландыі я мог захапляцца прыгажосцю мастацтва, багатага традыцыямі і глыбокімі хрысціянскімі каранямі. Аб гэтым я сказаў у сваёй прамове да Яе Вялікасці і ўладаў краіны, нагадаўшы, што хрысціянскае пасланне стала неад’емнай часткай мовы, мыслення і культуры народаў гэтых астравоў. Я таксама гаварыў пра ролю, якую Вялікабрытанія мела і надалей мае на міжнароднай арэне, адзначыўшы важныя меры, прынятыя дзеля справядлівага і трывалага міру ў Паўночнай Ірландыі.

Брацкі візіт да арцыбіскупа Кентэрберыйскага стаў нагодай, каб пацвердзіць наш супольны ўдзел у справе хрысціянскага паслання, якое звязвае католікаў і англіканаў.

Затым наступіла адна з самых яркіх падзей апостальскага візіту: сустрэча ў вялікай зале Брытанскага Парламента з палітыкамі, дыпламатамі, навукоўцамі, духоўнымі асобамі і прадстаўнікамі культуры. У гэтым прэстыжным месцы я падкрэсліў, што рэлігія не павінна быць праблемай у жыцці грамадства, але фактарам, які ўносіць уклад у гістарычны працэс і публічнае жыццё народа, асабліва ў адносінах да жыццёва важных асноў этычнага выбару ў розных сектарах грамадскага жыцця.

Як я ўжо сказаў, галоўным пунктам майго візіту ў Вялікабрытанію была беатыфікацыя кардынала Джона Генры Ньюмана, выдатнага сына гэтай зямлі. Ёй папярэднічала спецыяльная вячэрняя малітва, якая адбылася ў суботу вечарам, 18 верасня, у Лондане, у Гайдпарку. Шматлікім вернікам, асабліва моладзі, я нагадаў светлую постаць кардынала Ньюмана, інтэлектуала і веруючага, духоўнае пасланне якога можа заключацца ў сведчанні таго, што душа не замыкаецца на сваім «я», але павінна быць адкрытай, звернутай і паслухмянай Таму, які ёсць Дарогай, Праўдай і Жыццём. Беатыфікацыйная цырымонія адбылася ў Бірмінгеме ў прысутнасці шматлікіх вернікаў з усёй Вялікабрытаніі і Ірландыі, а таксама прадстаўнікоў многіх іншых краін. Гэтая хвалюючая падзея яшчэ больш паказала кардынала Ньюмана як выдатнага вучонага, пісьменніка і паэта, мудрага Божага чалавека, думка якога асвяціла многія душы і яшчэ сёння праяўляе надзвычайнае зачараванне. Ён з’яўляецца натхненнем для вернікаў і рэлігійных супольнасцяў Вялікабрытаніі, таму што нават сёння гэта высакародная зямля працягвае прыносіць шчодрыя плёны евангельскага жыцця.

Я таксама імкнуўся прамаўляць да сэрцаў усіх жыхароў Вялікабрытаніі, без выключэння, аб сапраўднай рэальнасці чалавека, аб яго глыбокіх патрэбах і яго канчатковым прызначэнні. Гэта апостальскае падарожжа пацвердзіла ўва мне глыбокае перакананне ў тым, што старажытныя хрысціянскія народы Еўропы маюць хрысціянскую душу, якая з’яўляецца геніем і гісторыяй народаў, і Касцёл не перастае безупынна працаваць, каб зберагчы гэтыя духоўныя і культурныя традыцыі.

Благаслаўлёны Джон Генры Ньюман, постаць і дзейнасць якога надалей застаюцца актуальнымі, заслугоўвае таго, каб быць усім вядомым. Няхай Ён падтрымлівае намеры і намаганні хрысціян у „распаўсюджванні водару Хрыста“, каб усё іх жыццё было „адлюстраваннем жыцця кардынала Нюмана“, як ён пісаў у сваёй кнізе: „адлюстроўваць Хрыста“.

Пасля сваёй галоўнай катэхезы Святы Айцец нагадаў аб адмысловым мерапрыемстве, якое праходзіць цяпер у аўстрыйскай Вене:

«На гэтым тыдні ў Вене (Аўтрыя) праходзіць пленарнае пасяджэнне Міжнароднай камісіі па тэалагічным дыялогу паміж Рыма-каталіцкім Касцёлам і Праваслаўнай Царквой. Тэма дадзенай працоўнай сустрэчы датычыць ролі Біскупа Рыма ў адзінстве Сусветнага Касцёла, з асаблівым аднясеннем да першых стагоддзяў хрысціянства. Паслухмянасць волі Езуса Хрыста і разгляд асноўных выклікаў, перад якімі стаіць сёння хрысціянства, абавязваюць нас сур’ёзна далучыцца да справы аднаўлення поўнага адзінства паміж Касцёламі. Заклікаю ўсіх да інтэнсіўнай малітвы ў інтэнцыі працы камісіі і пастаяннага развіцця і ўмацоўвання міру і згоды паміж ахрышчанымі, каб мы змаглі даць свету больш сапраўднага сведчання Евангелля».

На заканчэнне аўдыенцыі Папа прывітаў пілігрымаў, сярод якіх былі таксама вернікі з Польшчы і Украіны.

Затым Святы Айцец удзяліў усім сваё Апостальскае благаслаўленне.