Pas rivendosjes se hierarkisë katolike në Mbretërinë e Bashkuar, nga ana e Papës Piu
IX (1850), selia e katedrales aktuale u ble nga kryeipeshkvi i dytë i Uestminsterit,
kardinali Henri Eduard Maning (1884) dhe ndërtimi filloi nga pasardhësi i tij, kardinali
herbet Vogan me bekimin e gurit të parë në vitin 1895. Arkitekti Xhon Frensis Bentli,
i ngarkuar me projektin, vizitoi katedralen e shën Markut në Venedik, atë të shën
Vitalit në Ravenë dhe atë të shën Sofisë në Kostandinopojë, para se të fpërfundonte
maketin e katedrales së ardhshme në stilin bizantin të vonë. Ndërtesa përfundoi
në vitin 1903, por shugurimi i saj u bë vetëm pas larjes së të gjitha borxheve, më
28 qershor 1910. Udha e Kryqit brenda katedrales është e famshme dhe i përket skulptorit
Erik Grill. Katedralja është e pasur me mozaikë dhe me mermerë të çmuar, por akoma
nuk është përfunduar në tërësinë e saj, për shkak të vështirësive financiare. Mozaiku
i shën Davidit, Pajtor i Uellsit është përfunduar me rastin e vizitës së Papës Benedikti
XVI dhe u përurua nga Ati i Shenjtë. Gjon Pali II kremtoi këtu meshën më 28 maj
1982, gjatë udhëtimit të tij apostolik në Mbretërinë e Bashkuar. Me ftesë të kardinalit
Basil Hjum, mbretëresha Elizabeta II ka marrë pjesë në një kremtim ekumenik (30 nëntor
1995), në vizitën e parë të një sovrani britanik në një vend kulti katolik, që nga
koha e Reformës. Në vitin 2005, u transportuan këtu eshtrat e kardinalit Herbet
Vogan, që pati miratuar planet dhe punimet e ndërtimit të katedrales. Sheshi përballë
katedrales përdoret për të pritur besimtarët në raste të veçanta, si për shembull,
për shtegtimin tek reliket e Shën Terezës së Liziësë në Londër (12 tëtor 2009), kur
aty u mblodhën rreth 100 mijë vetë.