Exodus konserwatywnych anglikanów ku katolicyzmowi?

Czy decyzja Synodu Generalnego Kościoła Anglii, dająca de facto zielone światło dla święcenia kobiet na biskupów, spowoduje exodus konserwatywnych anglikanów ku katolicyzmowi? To pytanie zadają sobie obecnie kościelni komentatorzy po tym, co wydarzyło się ostatnio w Yorku podczas obrad tego swoistego „parlamentu” Kościoła Anglii. Ostateczną decyzję w sprawie biskupstwa kobiet odwleczono wprawdzie do 2014 r., jednak przeważa opinia, że nie ma złudzeń co do ostatecznego wyniku tej debaty. Wskazuje na to wcześniejsze odrzucenie kompromisu, który miał godzić oba skrzydła – progresistów i konserwatystów – zakładając ustanowienie równoległej, wyłącznie męskiej hierarchii dla konserwatywnych wspólnot wiernych.

Jak ocenił obserwujący obrady z ramienia katolickiego episkopatu Anglii i Walii ks. Andrew Faley, Kościół anglikański wyraźnie zmierza ku protestantyzmowi, z którym coraz bardziej się identyfikuje. Dla tzw. anglokatolików, czyli wiernych odwołujących się do katolickich korzeni anglikanizmu, pozostaje coraz mniej miejsca w ich własnym Kościele.

Czy niezadowoleni z rozwoju sytuacji anglikanie skorzystają zatem masowo z możliwości zaproponowanej przez Benedykta XVI i powrócą do jedności z Rzymem na warunkach określonych w konstytucji apostolskiej Anglicanorum coetibus? Na to pytanie twierdząco odpowiada Stephen Parkinson kierujący ruchem Forward in Faith („Naprzód w wierze”). Grupa ta gromadzi ok. 10 tys. konserwatywnych anglikanów, w tym 1 tys. duchownych. Zdaniem Parkinsona znaczna liczba przywiązanych do Tradycji anglikanów rozważa możliwość przejścia na katolicyzm. W jego opinii mogłoby nawet chodzić o setki tysięcy osób. Alternatywą pozostaje stworzenie własnej organizacji w ramach konserwatywnego skrzydła Wspólnoty Anglikańskiej (Traditional Anglican Communion), choć i tam nie brakuje głosów za jednością z Rzymem. Głównym czynnikiem powstrzymującym decyzję wielu brytyjskich anglikanów, zwłaszcza duchownych, może być obawa utraty państwowych subwencji, którymi cieszy się Kościół Anglii.

tc/ rv