13 Երբ Յիսուս լսեց, անկէ նաւով մեկնեցաւ
ամայի տեղ մը` առանձին: Երբ բազմութիւնները լսեցին, ոտքով հետեւեցան անոր` [իրենց] քաղաքներէն:
14
*Երբ դուրս ելաւ, տեսնելով մեծ բազմութիւն մը` գթաց անոնց վրայ ու բուժեց անոնց հիւանդները:
15
Իրիկունը` իր աշակերտները եկան եւ ըսին. “[Հոս] ամայի տեղ մըն է, ու ժամանակը արդէն անցած
է. արձակէ՛ բազմութիւնը, որպէսզի երթան գիւղերը եւ կերակուր գնեն իրենց”:
16 Յիսուս
ըսաւ անոնց. “Պէտք չկայ որ անոնք երթան, դո՛ւք տուէք անոնց` որ ուտեն”:
17 Անոնք
ալ ըսին. “Հոս [ուրիշ բան] չունինք, բայց միայն հինգ նկանակ ու երկու ձուկ”:
18
Ըսաւ [անոնց]. “Հո՛ս` ինծի՛ բերէք զանոնք”:
19 Եւ հրամայեց որ բազմութիւնը նստեցնեն
խոտին վրայ: Հինգ նկանակներն ու երկու ձուկերը առաւ, դէպի երկինք նայելով` օրհնեց, եւ
կտրելով նկանակները` տուաւ աշակերտներուն, աշակերտներն ալ` բազմութեան:
20 Բոլորը
կերան ու կշտացան, եւ վերցնելով աւելցած բեկորները` տասներկու կողով լեցուցին:
21
Անոնք որ կերան` հինգ հազարի չափ [այր] մարդիկ էին, կիներէն ու մանուկներէն զատ: