Audiencja ogólna o teologii św. Bonawentury – twórcy teologii postępu w Kościele

Benedykt XVI kontynuował 10 marca katechezę o św. Bonawenturze. Tym razem przedstawił go jako interpretatora dziedzictwa św. Franciszka i twórcę teologii postępu w Kościele. Bonawentura żył w czasach przełomowych. Św. Franciszek wnosił do Kościoła coś całkiem nowego. Franciszkanie nie tworzyli jednak nowego Kościoła, lecz musieli się wkomponować w zastaną rzeczywistość kościelną.

Bonawentura jest uważany za najwybitniejszego interpretatora dzieła św. Franciszka z Asyżu. Dostrzegał błędy w nauczaniu pewnej części franciszkanów, którzy utrzymywali, że Franciszek stworzył „wieczną Ewangelię”, która miała zastąpić Nowy Testament, oraz że Stary Testament był erą Boga Ojca, po której nastąpiła era Chrystusa i Kościoła, a wraz z Franciszkiem nadeszła era Ducha Świętego.

Aby uporać się z tym problemem Bonawentura stworzył nowatorską teologię postępu Kościoła. W odróżnieniu od innych teologów, nie sądził on, że szczytem myśli chrześcijańskiej są Ojcowie Kościoła. Dzieło Franciszka przekonało go, że w dziejach chrześcijaństwa mogą się pojawić nowe światła. Niezbędne jest jednak zachowanie ciągłości z przeszłością i jedności z resztą Kościoła. Źródłem tych nowości i odnowy Kościoła jest sam Chrystus – zauważył Papież.

„W tym momencie warto powiedzieć, że również dziś spotykamy się z poglądami, według których cała historia Kościoła drugiego tysiąclecia była stałym upadkiem – powiedział Benedykt XVI. – Dla niektórych ów upadek rozpoczyna się zaraz po Nowym Testamencie. W rzeczywistości jednak dzieło Chrystusa nie cofa się, lecz rozwija. Czymże byłby Kościół bez nowej duchowości cystersów, franciszkanów, dominikanów, bez św. Teresy czy św. Jana od Krzyża? Wiemy też, że po Soborze Watykańskim II niektórzy byli przekonani, że wszystko będzie odtąd nowe, że powstał nowy Kościół, a Kościół przedsoborowy przestał istnieć. Dzięki Bogu mądrzy sternicy Łodzi Piotrowej Paweł VI i Jan Paweł II potrafili bronić z jednej strony nowości Soboru, a z drugiej jedności i ciągłości Kościoła, który zawsze jest Kościołem grzesznika, a zarazem miejscem łaski” – mówił Ojciec Święty.

Zwracając się do Polaków, Papież nawiązał do przeżywanego obecnie Wielkiego Postu.

Słuchaj papieskich pozdrowień po polsku:

„Serdecznie witam pielgrzymów z Polski! Siostry i bracia, w tym czasie Wielkiego Postu przyjmijmy zaproszenie św. Bonawentury, by słuchać Bożego Słowa życia i prawdy, które rozbrzmiewa w głębi naszej duszy. Oczyszczajmy nasze myśli i nasze działanie, aby Chrystus był obecny wśród nas, a my byśmy rozumieli Jego nauczanie, które wskazuje drogi ku prawdziwemu szczęściu. Niech Bóg wam błogosławi”.

Na zakończenie audiencji Papież nawiązał do tragicznych wydarzeń z ostatnich dni. Najpierw wspomniał o poniedziałkowym trzęsieniu ziemi w Turcji. Zapewniając o swej modlitwie za ofiary kataklizmu wezwał wspólnotę międzynarodową do udziału w akcji ratunkowej. „Szczere wyrazy współczucia przekazuję również ofiarom bestialskich aktów przemocy, które wykrwawiają Nigerię, nie szczędząc nawet bezbronnych dzieci – powiedział Benedykt XVI. – Po raz kolejny powtarzam ze smutkiem, że przemoc nie rozwiązuje konfliktów, a jedynie pogłębia ich tragiczne konsekwencje. Apeluję do tamtejszych przywódców politycznych i religijnych, aby zabiegali o bezpieczeństwo i pokojowe współistnienie całego społeczeństwa. Zapewniam w końcu o mojej bliskości z duszpasterzami i wiernymi w Nigerii, prosząc ich, aby silni i niewzruszeni w nadziei, byli prawdziwymi świadkami pojednania” – mówił Papież.

Przed audiencją ogólną, Benedykt XVI spotkał się w Bazylice św. Piotra z pielgrzymką Fundacji ks. Carla Gnocchiego. Kontynuuje ona dzieło beatyfikowanego przed rokiem mediolańskiego kapłana i społecznika. Początkowo obejmowało jedynie chore i upośledzone dzieci. Dziś opiekuje się również innymi kategoriami wiekowymi w różnych regionach Włoch.

kb/ rv