1 Յիսուս ըսաւ իր աշակերտներուն Հարուստ մարդ մը
տնտես մը ունէր։ Ամբաստանեցին զինք իբրեւ թէ անոր ինչքերը կը վատնէր։ 2 Կանչեց զինք եւ
ըսաւ անոր Ի՞նչ կը լսեմ քու մասիդ։ Մատակարարութեանդ հաշիւները տո՛ւր եւ ասկէ ետք չես
կրնար ինչքերս մատակարարել։ 3Տնտեսը ըսաւ ինքնիրեն Ի՞նչ պիտի ընեմ, քանի որ տէրս մատակարարութինը
կառնէ ինձմէ աշխատի՞լ չեմ կրնար։ Մուրա՞լ կամչնամ։ 4Գիտեմ ինչ պիտի ընեմ, որպէս զի երբ
մատակարարութենէն հեռացուիմ՝ մարդիկ իրենց տունը ընդունին զիս։ 5Մէկ մէկ կանչեց իր տիրոջ
պարտապանները եւ առաջինին ըսաւ Որքա՞ն կը պարտիս տիրոջս։ հարիւր տակառ ձէթ, պատասխանեց
անիկա։ 6Տնտեսը ըսաւ Ահաւասիկ մուրհակդ, նստէ եւ րէ՛ անմիջապէս յիսուն։ 7Ուրիշի մը ըսաւ
Դուն որքա՞ն կը պարտիս։ Հարիւր քոռ ցորեն, ըսաւ ան։ Ահաւասիկ մուրհակդ, ըսաւ տնտեսը,
նստէ՛ եւ րէ՛ ութսուն։ 8Տէրը ովեց անիրաւ տնտեսը, որովհետեւ իմաստութեամբ ործած էր։ Արդարեւ,այս
աշխարհի որդիները աւելի ճարպիկ են իրենց նմաններուն հանդէպ քան լոյսի որդիները։
9Յիսուս
աւելցուց Ես կըսեմ ձեզի, բարեկամներ պատրաստեցէք ձեզի անիրաւութեան դրամով, որպէս զի
երբ այ օրը եւ ան պակսի, բարեկամները ձեզ ընդունին յաւիտենական յարկերու տակ։ 10Ով որ
քիչին մէջ հաւատարիմ է, շատին մէջ ալ հաւատարիմ է։ Ով որ քիչին մէջ անհաւատարիմ է, շատին
մէջ ալ անհաւատարիմ է։ 11Եթէ դուք հաւատարիմ չեղաք անիրաւութեան դրամին հանդէպ, իսկական
բարիքները ո՞վ պիտի վստահի ձեզի։ 12Եթէ օտարի ինչքերուն մէջ հաւատարիմ չեղաք, ձերը ո՞վ
կը վստահի ձեզի։ 13Ոչ մէկ ծառայ կրնայ ծառայել երկու տէրերու։ Կամ պիտի ատէ մին եւ սիրէ
միւսը, կամ պիտի կապուի մէկուն եւ արհամարէ միւսը։ Չէք կրնար ծառայել Աստուծոյ եւ դրամին։
14Փարիսեցիները,
որ դրամը կը սիրէին, կը լսէին այս ամէնը եւ կը հենէին զինք։ 15Յիսուս ըսաւ անոնց Դուք
ձեզ որպէս արդար կը ցուցադրէք մարդոց աչքերուն, բայց Աստուած իտէ ձեր սիրտը։ Ինչ որ բարձր
է մարդոց նահատանքով, պիղծ է Աստուծոյ աչքերուն առջեւ։