Dhunë në Irak: njëmijë familje të krishtera ikin nga Mosuli
(05.03.2010 RV)Mëse njëmijë familje të krishtera irakiane janë larguar nga
Mosuli, duke u përhapur në territorin përreth tij. Me siguri nuk do të votojnë në
zgjedhjet e së dielës, denoncon kryeipeshkvi siro-katolik i qytetit, i cili uron që
pas votimeve, të fillojë një epokë e re, ku qeveria e zgjedhur të sigurojë respektimin
dhe zbatimin e Kushtetutës, pa diskriminime. Nuk është e mundur, thotë imzot Kazmusa,
që sa herë ka zgjedhje të krishterët të detyrohen të largohen nga shtëpitë e tyre
për shkak të dhunës. Ndërkaq, dje kanë votuar ushtarët, punonjësit e burgjeve
e të shëndetësisë dhe të sëmurët e shtruar në spital. Sot ishte radha e irakianëve
të diasporës. Për gjendjen në Mosul, na flet nga vendi, i dërguari i gazetës italiane
“Corriere della Sera”, Lorenco Kremonezi: Mosuli është një nga qytetet
më të goditura nga terrorizmi, nga dhuna, nga atentatet e dy-tri vjetëve të fundit
e ndër objektivat, janë pa dyshim të krishterët. Në qytet, banonin 1900 familje të
krishtera. Të mos harrojmë se që prej vitesh, Iraku është tokë emigracioni për bashkësinë
e krishterë, që është ndër më të lashtat e ndoshta më e lashta e Lindjes së Mesme.
Ata thonë: “Ne jemi irakianët e vërtetë, shumë më parë se myslimanët”. Ndjehen pra,
pjesë përbërëse e këtij vendi, e identitetit dhe e historisë së tij. Shumë prej këtyre
familjeve kanë ikur nga Bagdadi pas vitit 2003, kur filloi vala e atentateve kundër
kishave e institucioneve të krishtera. Shumë prej tyre gjetën strehë në Mosul, në
Karakosh dhe në Alkosh, fshatra të mbrojtura të pllajës së Ninives, që historikisht
është djepi i krishterimit në zonë. Gjatë dhjetë ditëve të fundit, vala e re e atentateve
shkaktoi largime të reja. Shkaku kryesor për këtë është afrimi i zgjedhjeve politike. Autoritetet
civile lokale janë krejtësisht të paafta të garantojnë sigurinë e të krishterëve,
apo jo? Kjo është një nga akuzat që krerët e krishterë, anëtarë të Parlamentit
– janë dy për bashkësinë e krishterë – dhe natyrisht, anëtarët e klerit u bëjnë autoriteteve
dhe policisë. Njerëz të grupeve terroriste, të grupeve ekstremiste arrijnë të hyjnë
në radhët e policisë e pastaj, e përdorin autoritetin e tyre për të sulmuar të krishterët.