2010-01-28 14:10:30

Կրօնաբարոյական հարցեր - - Ծառերուն Հետ Խորհրդածենք


Կրօնաբարոյական հարցեր - - Ծառերուն Հետ Խորհրդածենք



Յիսուսի Սուրբ Ծննդեան առիթով մեր տուներուն մէջ զարդարուած ծննդեան տօնածառերուն տակ, բարեպաշտ ընտանիքներու հինէն եկող սովորութեան համաձայն մսուր կը յարդարենք, որուն մէջ հանգչի ու տան մէջ քառասուն օրեր հիւր դառնայ մանկացեալ Փրկիչը՝ Յիսուս:

Այնպէս ինչպէս Մատթէոս Աւետարանիչ կը պատմէ, Արեւելքէն երեք իմաստուն մարդիկ՝ մոգեր կու գան Հրէաստան, առաջնորդութեամբ այն աստղին՝ զոր կը տեսնեն երկնակամարին վրայ: Այդ աստղն է որ կը տանի զիրենք դէպի այն վայրը, ուր ծնած էր նորածին Արքան համայն տիեզերքի:

Ինչքան պարզ, ու միանգամայն ինչքան սրտառուչ է այն զրոյցը, որ անոնք կ՛ունենան Հերովդէս արքային հետ, որ խաբեբայութեամբ կ՛ուզէր իմանալ մանուկին գտնուած տեղը, երթալու եւ իբրեւ թէ երկրպագելու անոր: Սակայն մոգերը, գտնելէ ետք երկնաւոր Մանուկը, իրենց ընծաները կը մատուցեն Անոր, ու այլ ճամբով կը վերադառնան իրենց երկիրը, այնպէս ինչպէս իրենց կը պատուիրէ հրեշտակը:

Լսեցէք սա աւանդապատում առակը երեք ծառերու խօսակցութեան, որոնք բլրան մը կատարին հասակ առած, իրենց ապագան գուշակելով, երազներ կը հիւսէին իրենց տալիք փայտին ճակատագիրը ճշդելով:

Անոնցմէ առաջինը միւս երկուքին կ՛ըսէր, թէ իր երազն է որ իր փայտով թանկարժէք գանձերու յատուկ տուփ մը պատրաստուէր, որուն մէջ ամէն տեսակ ազնիւ մետաղներով շինուած իրեր ու գոհարեղէններ դնէին մարդիկ: Ան կ՛ըսէր նաեւ, որ նման տուփ մը, ինչքան գեղեցիկ թանկարժէք քարերով պիտի զարդարէին մարդիկ:

Երկրորդ ծառը միւս երկուքին կ՛ըսէր, թէ իր երազն է, որ իր փայտով արքայական հսկայ զբօսանաւ մը շինուէր, որ իր մէջ թագաւորներ առնելով ծովերու ու լիճերու վրայ զբօսնելու տանէր զանոնք:

Իսկ երրորդ ծառը միւս երկուքին կ՛ըսէր, որ ինք չէր ուզեր կտրուիլ, այլ կ՛ուզէր այնքան երկննալ ու հասակ առնել, որ կարելի եղածին չափ երկինք հասնէր ու Աստուծոյ մօտ ըլլար միշտ:

Եւ ահա փայտահատներ կը բարձրանան այդ բլուրը: Առաջին ծառին կը մօտենան ու զայն կտրելով ո՛չ թէ գանձերու արկղ կը շինեն, այլ՝ կենդանիներու կեր իբրեւ յարդ դրուելիք աման մը: Սակայն նոյն այդ ամանը, իր փայտէն շինուած, պիտի ըլլար աշխարհի գանձը՝ Յիսուս Մանուկը պարփակող մսուրը, իջեւանի չգոյութեան բերումով:

Երկրորդ ծառը կտրելով, փայտահատներէ անկէ կը պատրաստեն ո՛չ թէ արքայական զբօսանաւ մը, այլ՝ ձկնորսի խեղճուկ մակոյկ մը՝ նաւակ մը, ճիշդ այն նաւակը, որուն մէջ օր մը աշխարհի Թագաւորը՝ Յիսուս, բարձի մը վրայ գլուխը դրած պիտի քնանար, ու ապա արթննալով, իբրեւ տիեզերքի Արարիչ, պիտի խաղաղեցնէր հովն ու ծովը:

Երրորդ ծառին մօտենալով, փայտահատները տեսնելով անոր շատ դիմացկուն ըլլալը, կը կտրեն ու մէկդի կը դնեն, ապագային որոշելու համար թէ ի՛նչ պիտի շինեն անոր փայտէն: Եւ ահա անոր փայտէն պիտի շինուէր Յիսուսի խաչը, որ Գողգոթայի բարձունքին կանգնելով, երկրէն մինչեւ երկինք ճամբայ պիտի դառնար, պիտի հասնէր մինչեւ երկինքի դռները, մեղաւոր մարդկութիւնը առաջնորդելու ու վերադարձնելու համար առ Աստուած:

Եւ երեք ծառերը այն ատեն հասկցան, թէ իրենց երազները իրականացած էին, բայց ոչ այնպէս ինչպէս իրենք կը պատկերացնէին, այլ՝ այնպէս ինչպէս Աստուած Ի՛նք յարմար դատած էր:

Մենք ալ յաճախ մարդկայնօրէն կը նայինք մեր կեանքին մէջ պատահող դէպքերուն, սակայն Աստուծոյ ծրագիրը տարբեր է միշտ: Ան գիտէ՛ թէ ի՞նչը յարմար է մեզի այս կեանքին մէջ, եւ ինչը՝ անյարմար ու վնասակար:

Թող Բեթղեհէմի Աստղը լուսաւորէ մեր միտքն ու հոգին, որպէսզի տեսնենք Աստուծոյ առաջնորդութիւնը, եւ հետեւինք իր մատնացոյց ըրած ճանապարհին, Ս. Ծննդեան խորհուրդով զօրանանք, ու շարունակենք մեր Քրիստոնէական կեանքը:








All the contents on this site are copyrighted ©.