Lutja e falënderimit ‘Te Deum’ në fund të vitit kompozuar nga Shën Niketa, ilir.

(31.12.2009 RV) Lutja e falënderimit - ‘Te Deum’- drejtuar Zotit në fund të vitit është kompozuar nga Shën Niketa, ilir. Shën Niketa, apo "shën Niketa i Remessiana-s" (tek sllavët: "sveti Nikita") jetoi në shekullin IV, pak a shumë në të njëjtën kohë me Shën Jeronimin.
I njohur edhe me emrin "shën Niketa i Dardanisë", ai kompozoi himnoren e mirënjohur "Te Deum, laudeamus" - "Ty Zot të lavdërojmë". Të paktën që nga fillimi i shekullit të kaluar, kur britaniku A. E. Burn botoi në Cambridge (1905) monografinë "Niceta of Remessiana", dihet botërisht se ky shenjtor doli prej botës iliro-shqiptare. Vetë Shën Niketa shkruan me dorën e tij: "Dardanus sum" - jam Dardan.
Latinisht
Te Deum laudámus:
te Dóminum confitémur.
Te ćtérnum Patrem,
omnis terra venerátur.
Tibi omnes ángeli,
tibi cćli
et univérsć potestátes:
tibi chérubim et séraphim
incessábili voce proclámant:
Sanctus, Sanctus, Sanctus,
Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cćli et terra
maiestátis glórić tuć.
Te gloriósus
apostolňrum chorus,
te prophetárum
laudábilis númerus,
te mártyrum candidátus
laudat exércitus.
Te per orbem terrárum
sancta confitétur Ecclésia,
Patrem imménsć maiestátis;
venerándum tuum verum
et únicum Fílium;
Sanctum quoque
Paráclitum Spíritum.
Tu rex glórić, Christe.
Tu Patris sempitérnus es Filius.
Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem,
non horrúisti Virginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo,
aperuísti credéntibus regna cćlórum.
Tu ad déxteram Dei sedes,
in glória Patris.
Iudex créderis esse ventúrus.
Te ergo quǽsumus,
tuis fámulis súbveni,
quos pretióso sánguine redemísti.
Ćtérna fac cum sanctis tuis
in glória numerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine,
et bénedic hereditáti tuć.
Et rege eos, et extólle illos
usque in ćtérnum.
Per síngulos dies benedícimus te;
et laudámus nomen tuum
in sǽculum, et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine,
die isto sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, miserére nostri.
Fiat misericórdia tua,
Dómine, super nos,
quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi:
non confúndar in ćtérnum.

Përkthimi 'Te Deum-it' në shqipen zyrtare

Ne të lavdërojmë, o Hy,
Të shpallim Zot.
O Atë i amshuar, toka mbarë të adhuron.
Ty të këndojnë Engjëjt,
E mbarë Pushtetet qiellore:
Shenjt, Shenjt, Shenjt,
Zoti Hyji i gjithësisë.
Qielli e toka janë plot me lumni tënde.
Të brohoret kori i Apostujve,
Radha e ndritshme e martirëve,
Profetët njëzëri të lavdërojnë,
E Kisha Shenjte shpall lumninë tënde,
Birin tënd të vetëm adhuron
E Shpirtin Shenjt ngushëllues.
O Krisht, mbret i lumturisë,
Bir i amshuar i Atit,
Ti linde nga Virgjëra Nënë për shëlbim të njeriut.
Ngadhënjyes mbi vdekjen,
Ia hape portat e qiellit besimtarëve.
Ti rri në të djathën e Atit,
Do të vish të gjykosh botën në fundin e kohëve.
Ndihmoi bijtë e tu, o Zot,
Që i shpërbleve me gjakun tënd të çmuar.
Pranoi në lumninë tënde,
Në tubimin e shenjtorëve.
Shpëtoje popullin tënd, o Zot,
Priji e mbroji bijtë tu.
Çdo ditë të bekojmë,
Lavdërojmë përgjithmonë emrin tënd.
Denjohu, o Zot,
Të na ruash pa mëkat.
Me ne qoftë gjithmonë mëshira jote:
Në ty shpresuam.
Mëshirë, o Zot, mëshirë për ne.
Ti je shpresa jonë
S’ do të jemi të pështjelluar në amshim!

Varianti i parë gegnisht

Ty, o Zot, të levdojmë, Ty të madhnojmë, o Zot.
Ty, Atë i amshuem, mbarë bota të nderon.
Ty të këndojnë gjithë Engjujt,
Ty Qiella e të gjith Pushtetet:
Ty Kerubinat e Serafinat të këndojnë pa pushim:
Shęjt, Shęjt, Shęjt âsht Zoti, Hyu i ushtrive.
Qiella e toka janë plot me lumni tande.
Ty t’levdon vallja e lumnueshme e Apostujve.
Ty çeta e levdueshme e Profetve.
Ty t’levdon urdia e kandritun e Martirve.
Ty t’dishmon Kisha shęjte në tanë boten:
Nji të vetmin Birin tand adhron,
E Shpirtin Shęjt ngushlluesin.
Ti je, o Krisht, Mbreti i lumnisë.
Ti Biri i amshuem i Atit.
Ti, per me krye librimin e njerzve,
nuk e perbuze krahnorin e nji Vashe;
Ti, mbasi e ndrydhe fuqinë e dekës,
u çile besimtarve Mbretninë e Qiellve.
Ti rrin ne e djathten e Zotit, në lumninë e Atit.
Prej kah besojmë se ke me ardhë porsi gjyqtar.
Ty pra po të lutemi: Eja në ndihmë të shërbtorve tú,
qi Ti i shpërbleve me Gjakun Tand të paçmueshem.
Bân qi të kemi pjesë me Shęjten tú
në lumninë e amshueshme.
Pështoje, o Zot, popullin tand e bekoje trashigimin tand.
E drejtoi këta e naltoi deri n’amshim.
Na të bekojmë Ty ditë per ditë.
E e levdojmë emnin tand per shekuj të shekujve.
Denjou, o Zot, me na ruejtë pa asnji mëkat.
Të keshë dhimbë për ne, o Zot: të keshë dhimbë për ne.
U reshtë, o Zot, mishrira jote permbi ne,
njashtu si shpresuem në Ty.
Në Ty, o Zot, kam shpresue:
s’ do të mes kurrë i topitun!