(25.11.2009 RV)Ditët e fundit para mbledhjes ndërkombëtare të OKB-së mbi klimën,
që do të mbahet nga 7-18 dhjetor në Kopenhagë. Është një takim themelor për të vendosur
mbi masat, që duhen marrë për të mbrojtur ambientin e kërcënuar nga veprimtaria e
njeriut. Për një ditë, në këtë mbledhje të rëndësishme do të marrë pjesë edhe presidenti
amerikan, Barak Obama. Ai do të shkojë në Danimarkë më 9 dhjetor, do të marrë pjesë
në samitin mbi klimën e pastaj do të spostohet në Oslo për të marrë Çmimin Nobel për
paqen. Por a do të mund të arrihet një marrëveshje globale për klimën? Të dëgjojmë
pedagogun italian të fizikës në Universitetin Katolik të Breshës, Antonio Balarin
Denti: Besoj se, siç duken gjërat, është më e lehtë të arrihet një marrëveshje
mbi parimet e objektivat afatgjata, se sa mbi aksionet konkrete për t’u zbatuar sot.
E kjo, sepse e gjithë puna e kësaj periudhe ndërmjet Bashkimit Evropian, SHBA-ve dhe
vendeve, që emetojnë më shumë gazin serë, si Kina, nuk ka çuar në një marrëveshje
e nuk besoj se mund të ratifikohet ndonjë drejtpërdrejt në Kopenhagë. E rëndësishme
është të kuptohet si duhet vepruar në kohë, të caktohen kriteret për veprimet e ardhshme,
para se të skadojë protokolli i Kiotos, pra, para vitit 2012. Cilat janë vështirësitë
në arritjen e një marrëveshjeje mbi klimën? Ka divergjenca interesash, së pari
mbi kohët e përdorimit të teknologjive e të modeleve ekonomike, që mund të ndalojnë
ndryshimet e klimës. Kemi ekonomi krejt të shfazuara në zhvillimin e tyre. Për shembull,
ajo kineze rritet shumë, por teknologjikisht është disa dhjetra vite larg fqinjëve.
Edhe SHBA-të janë vonë në krahasim me Evropën, përsa i përket industrisë energjitike.
Pra, është e vështirë të bien dakord vende të ndryshme për nga prodhimi, ekonomia
e teknologjia.