Ati i Shenjtë rregulltarëve italianë: vijoni me zell të ri misionin e kumtimit të
Ungjillit. Mesha e kardinalit Bertone në Torino, për Asamblenë e Cism.
(06.11.2009 RV)Një inkurajim “për
ta vijuar me zell të ri veprën e tyre të rëndësishme, në shërbim të përhapjes së Ungjillit”
– është urimi që, përmes fjalëve të kardinalit Bertone – morën sot paradite pjesëmarrësit
e Asamblesë së 49-të të Cism, Konferencës së Kryeeprorëve të Italisë, që vijon punimet
në Torino. Në kryeqendrën piemonteze, sekretari i Shtetit të Vatikanit kryesoi Meshën
për rregulltarët, në bazilikën e Zojës Ndihmëtare, ngritur nga Shën Gjon Bosko, themelues
i familjes saleziane, së cilës i përket kardinali Tarçizio Bertone. Ç’do të thotë
t’ua lehtësosh mjerimin të varfërve, në një epokë krize ekonomike, që prodhon të varfër
të rinj? Për rregulltarët e të gjitha kongregatave kjo do të ishte një sfidë e papërballueshme,
në se nuk do të mbështeteshin në forcën e fesë. E është edhe një thirrje, që u kujton
të gjitha format e thjeshtësisë, të cilat janë ose duhet të ishin, bazë e stilit
të jetës së rregulltarit. Në homelinë e tij, kardinali Bertone shtjelloi temën e Asamblesë
së Cism: “Varfëri e bashkim i të mirave materiale, në botën e globalizuar - që dëshmia
e rregulltarëve të jetë e besueshme”. Rregulltari, që jeton i shkëputur nga pasuritë,
ndonëse i përdor me urti në veprimtarinë e tij bamirëse – pohoi sekretari i Shtetit
të Vatikanit - synon më shumë të jetë, sesa të ketë, gjë që e ndihmon fuqimisht në
realizimin e plotë të vetvetes e në veprimtarinë krijuese. Kështu – vijoi kardinali
– rregulltari nuk mban qëndrim pasiv përballë propozimeve të konsumizmit, gjithnjë
më të përhapur, por është në gjendje të jetojë edhe pa ato gjëra, të cilat nuk përkojnë
me vlerat e Mbretërisë dhe e bëjnë apostullimin të pafrytshëm. Kështu veproi edhe
Dom Bosko – të cilit salezianët sivjet i përkujtojnë 150-vjetorin e lindjes – kur
nisi të flitej për ndërtimin e bazilikës së Zojës Ndihmëtare, duke na lënë trashëgim
fjalët e urta: “Të fillojmë me pak, por të guxojmë shumë, kur është fjala për të bërë
mirë e të ecim përpara, duke ia besuar gjithçka Zotit”. Është pikërisht kjo fryma,
që ka përshkuar vitet e fundit punimet e Cism, siç na e shpjegon kryetari i rizgjedhur
i Kryeprorëve, don Alberto Lorenceli:
Përgjigje: -
Sot njerëzimi jeton në një situatë të vështirë. Varfëri, braktisje, mungesë mjetesh
të nevojshme. E nganjëherë ndeshemi edhe me varfëri të tjera, moderne: varfëri kulturore,
varfëri ndjenjash, varfëri shpirtërore. Ja pra, detyra jonë është të vemë në shërbim
të njerëzve të gjitha energjitë, të gjitha burimet, si personale, ashtu edhe komunitare.
Pyetje:
- Ç’ndikim ka kriza ekonomike mbi veprimtarinë misionare që, ndërmjet tjerash,
synon t’i ndihmojë të varfërit?
Përgjigje: - Ajo që dukej
si krizë financiare, sot ka marrë pamjen e një tronditjeje shumë më të gjërë. Si pasojë,
familjet nuk arrijnë dot ta përballojnë jetën; paga që marrin nuk u del as deri në
fund të muajit; shumë humbasin vendet e punës e varfëria troket gjithnjë më shpesh
edhe në portat e kuvendeve.