Сустракаючыся ў Празе з уладамі ды дыпламатычным корпусам у суботу 26 верасьня Папа
ў пэрспэктыве 20-й гадавіны “аксамітнай рэвалюцыі” гаварыў аб свабодзе. Прыпамінаючы,
што крыніцаю сапраўднае свабоды ёсьць вера, гаварыў аб значэньні хрысьціянства ў Чэхіі
і Эўропе. “Хрысьціянская вера ад часоў Сьвятых Кірыла і Мятода ды першых місіянароў
мела сапраўды рашаючую ролю ў фармаваньні духоўнае і культурнае спадчыны гэтае краіны”-
сказаў Бэнэдыкт 16. Таксама мусіць быць цяпер і ў будучыні. Багатая спадчына духоўных
і культурных вартасьцяў не толькі надала форму нацыянальнае тоеснасьці, але таксама
ўзбагацілі яе ў неабходную пэрспэктыву, каб ствараць адзінства ў сэрцы Эўропы. На
працягу стагоддзяў гэтая тэрыторыя была месцам сустрэчы розных народаў, традыцыі і
культур. Як усе ведаем гэтыя тэрыторыі перажылі балючыя пэрыяды і маюць яшчэ раны
трагічных здарэньняў спрычыненых недаразуменьнем, вайною і перасьледаваньнем. Праўдаю
ёсьць аднак і тое, што хрысьціянскія карані прычыніліся да ўзросту духа прабачэньня,
прымірэньня і супрацоўніцтва, што дазволіла жыхарам гэтых зямель адшукаць свабоду
і ўзьняць новы пачатак і новы сінтэзіс, аднавіць надзею. Ці ж сучасная Эўропа не
патрабуе менавіта гэтага духа? Эўропа гэта больш чым кантынэнт,- гэта дом. А свабода
знаходзіць сваё найглыбнйшае значэньне ў духоўнай бацькаўшчыне.