Brazylia: ad limina biskupów z regionu północno-wschodniego
Brazylijscy biskupi przyjęci 17 września przez Papieża przybyli z drugiego regionu
północno-wschodniego. Jest on bardzo zróżnicowany zarówno pod względem geograficznym,
demograficznym i ekonomicznym, jak też religijnym.
Jednym z 17 Regionów Krajowej
Konferencji Biskupów Brazylii (CNBB) jest drugi region północno-wschodni (Regional
Nordeste 2), w skład którego wchodzi 20 diecezji.
Terytorium regionu wynosi
235.733,7 km2, zamieszkuje go 18.172.013 mieszkańców należących do 807
parafii. Posługę duszpasterską pełni 1.361 kapłanów. Ponadto jest 128 stałych diakonów
i 171 braci zakonnych oraz 2.384 siostry zakonne. Statystycznie na jednego kapłana
przypada w tym regionie ponad 13 tys. osób.
Centralną w regionie jest archidiecezja
Olinda e Recife, a jego przewodniczącym jest abp Antônio Muniz Fernandes OCarm, metropolita
Maceió.
Większość diecezji nie przekroczyła stu lat istnienia. Najstarszą
jest archidiecezja Olinda e Recife. Prałatura Olinda utworzona została w 1614 r. przez
papieża Pawła V. Natomiast papież Benedykt XV w 1918 r. utworzył archidiecezję Olinda
e Recife. Najmłodszą diecezją jest Guarabira, utworzona przez Jana Pawła II w 1980
r.
Cztery archidiecezje: Maceió, Natal, Olinda e Recife oraz Paraíba są zarazem
wielkimi metropoliami, gdzie na przedmieściach występują problemy społeczno-ekonomiczne
oraz religijne mające związek z szerzącymi się nowymi sektami. Tam, gdzie występuje
bieda materialna, tym większe pojawiają się wyzwania dla Kościoła. Natomiast w metropoliach
dotkniętych praktycznym materializmem Kościół potrzebuje zdynamizować ewangelizację
opartą na osobistym świadectwie wierzących, którzy pomimo wzbogacenia się nie utracili
wiary i nadprzyrodzonego sensu życia.
Wspólnym wyzwaniem dla poszczególnych
diecezji tego regionu, ze względu na niewystarczającą liczbę księży, jest potrzeba
rozwinięcia i pogłębienia szeroko rozumianego duszpasterstwa powołań. Z pewnością
przyszłoroczny III Brazylijski Kongres Powołaniowy (3-7 września 2010 r.), mający
się odbyć w Itaici pod hasłem: „Uczniowie i misjonarze w posłudze powołań”, przyczyni
się do zwrócenia większej uwagi na potrzebę modlitwy w intencji powołań oraz pracy
formacyjnej mającej utwierdzać wytrwałość w łasce powołania.