Zakulisowe działania kard. Johannesa Willebrandsa w czasie Soboru Watykańskiego II
ujawniają opublikowane w Holandii dzienniki głównego architekta soborowych dokumentów
i konwersji Kościoła katolickiego na ekumenizm. Jeszcze przed rozpoczęciem Vaticanum
II ks. Willebarnds jeździł po całej Europie, by tworzyć proekumeniczną koalicję biskupów
i teologów. Później, już w czasie Soboru potajemnie podróżował do krajów wschodnich,
aby uciszyć protesty tamtejszych biskupów, którzy sprzeciwiali się niektórym soborowym
innowacjom. Zapiski mówią też o nigdy nieurzeczywistnionych pragnieniach holenderskiego
hierarchy, który chciał założyć ekumeniczną wspólnotę księży i świeckich.
Dzienniki
kard. Willebrandsa, wieloletniego przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Popierania
Jedności Chrześcijan zostały opublikowane w ramach rozpoczętej wczoraj w Utrechcie
w Holandii konferencji naukowej w stulecie urodzin hierarchy. Zorganizowały ją Katolicki
Uniwersytet w Lowanium oraz Wydział Teologiczny w Tilburgu. Gościem obrad jest m.in.
następca kard. Willebrandsa w Watykanie, kard. Walter Kasper. Jak podali organizatorzy,
celem konferencji jest rozbudzenie zainteresowania studentów i naukowców postacią
holenderskiego duchownego w chwili, gdy otwierane są archiwa z okresu jego najbardziej
dynamicznej działalności.