Կրօնաբարոյական հարցեր - «Իսկ Դուք Ո՞վ Էք…»

Կրօնաբարոյական հարցեր - «Իսկ Դուք Ո՞վ Էք…»

Անձի մը ինքնութիւնը գիտնալը կարեւոր է, մանաւանդ երբ մասնաւոր կապ մը, գործ կամ առաքելութիւն մը ունինք իրագործելիք անոր հետ: Ընկերային կեանքի ամէնէն անհրաժեշտ երեւոյթներէն մէկն է ասիկա: Յատկապէս, երբ ընտանիքներ նոր կը ծանօթանան իրարու, եւ յանկարծ եթէ պատահի, որ խնամախօսական նպատակներով ճամբայ ելլեն, մանրակրկիտ հետազօտութիւն կը կատարեն: Հետաքրքրական է նաեւ, որ այս հարցուփորձի ընթացքին ամուսնութեան թեկնածու աղջիկը կամ տղան չէ որ միայն քննարկումի նիւթ կը դառնայ, այլ անոնց ամբողջ ընտանիքը, երբեմն անոնց նախորդ սերունդը, որքան որ կարելի ըլլայ դէպի անցեալ խորասուզուիլ:

Ոմանք կը փորձեն փարատել հարցուփորձ ընողներուն ծայրայեղ մտահոգութիւնը, մանաւանդ, երբ ոչ պատուաբեր անցեալ ունեցող ընտանիքի մը զաւակին կամ թորան մասին է խօսքը, ըսելով, թէ անձը ոչ մէկ յանցանք ունի՝ իր նախնիներուն ժառանգորդը ըլլալով: Իւրաքանչիւր անձ, տարբեր անհատականութիւն մըն է, մանաւանդ երբ լաւ կրթութիւն ստացած է, քրիստոնեայ դաստիարակներու ձեռքին տակ: Այդպէս չէ՞ր մեր պատմութեան հերոսներէն Ս. Գրիգոր Լուսաւորիչ, որ դաւադիր Անակի զաւակն էր: Հայաստան աշխարհի քրիստոնէութեան դարձը, սակայն, անոր ձեռքով եղաւ, որովհետեւ քրիստոնէական կրթութեամբ մեծցաւ, ու աստուածային առաքինութիւններ աճեցան իր հոգիին մէջ: Այլապէս, Հայոց արքան սպաննող Անակի զաւակը ըլլալով՝ Գրիգոր յաւիտենապէս մերժուած պէտք է ըլլար մեր ժողովուրդէն:

Հետեւաբար, զաւակ մը, թոռ մը, կամ ընտանիքի որեւէ մէկ անդամին հետ մեր առնչութիւնը կախեալ չէ՛ տուեալ գերդաստանին պատկանած վատահամբաւ անձի մը ներկայացուցած բարոյական կարգավիճակէն:

Հակառակ այս տրամաբանութեան եւ դատողութեան եղանակին, դիմացինին ինքնութեան նկատմամբ հետաքրքրութիւնը մարդոց մտքին մէջ կը մնայ դրոշմուած զանազան հարցականներով: Ոմանք ուղղակի կ՛արտայայտեն իրենց մտքի հարցումը, երբ մէկը ինքզինք կը ծանօթացնէ իրենց. անոնք կը պատասխանեն. «… Իսկ, դուք ո՞վ էք»: Այս հարցումին Սուրբ Գրային տեսակին կը հանդիպին Նոր Կտակարանի էջերուն: Գործք Առաքելոց գիրքին մէջ կը կարդանք, թէ Պօղոս առաքեալ Գաղատիոյ եւ Փռիւգիոյ կողմերը պտտելէ ետք, Եփեսոս կ՛երթայ: Անոր ձեռքով արտասովոր հրաշքներ տեղի կ՛ունենան: Մարդիկ հաւատքէ մղուած՝ մինչեւ իսկ իր քրտինքոտ թաշկինակը եւ գործի հագուստը կը տանէին հիւանդներուն եւ անոնք կը բժշկուէին իրենց ցաւերէն ու չար ոգիներէն (Հմմտ Գրծ 19.11-12):

Նոյն էջերուն մէջ կ՛ըսուի նաեւ, որ կարգ մը հրեաներ, որոնք շրջելով՝ աղօթք կ՛ընէին, չար ոգիներ հանելու համար Յիսուսի անունը կ՛օգտագործէին: Սկեւա անունով հրեայ քահանայի մը եօթը զաւակները արհեստի վերածած էին այս մէկը: Անոնք յանդգնեցան չար ոգի ունեցող մարդ մը բժշկելու համար անոր մէջ բնակութիւն հաստատած ոգիին ըսել. «Երդումով կը հրամայեմ ձեզի՝ այն Յիսուսին անունով, զոր Պօղոս կը քարոզէ»:

Եւ զարմանալիօրէն, մարդուն մէջէն չար ոգին կը պատասխանէ ըսելով.

- Յիսուսը գիտեմ, Պօղոսն ալ կը ճանչնամ. իսկ, դուք ո՞վ էք:

Այս ըսելով, չար ոգի ունեցող մարդը կը յարձակի եօթը եղբայրներուն վրայ, եւ մէկ առ մէկ կը խոշտանգէ զանոնք եւ կիսամերկ ու վիրաւոր կը փախչին այդ տունէն: Ասոր վրայ, Եփեսոսի բնակչութեան մէջ վախ մը կ՛իյնայ, կախարդութիւն ընողներ իրենց գիրքերը մէջտեղ կը հանեն ու կ՛այրեն եւ Քրիստոսի Եկեղեցին կը զօրանայ:

Յարձակողական այն կերպը, որով չար ոգին հարցուց վերոյիշեալ «իսկ, դուք ո՞վ էք» հարցումը, կեանքի ընթացքին շատեր կը հարցնեն, մանաւանդ երբ ամբարտաւան մարդոց դէմ յանդիման գտնուին: Մարդիկ, որոնք մասնաւոր պատասխանատուութիւն մը չունին, ոչ ալ կարեւոր ներդրում կատարած են կամ կը կատարեն, սակայն փառքի վերարկուին կը պլլուին, եւ անոր շողշողուն փայլը օգտագործելով՝ իրենք զիրենք կը ծանօթացնեն մեծութիւններու: Մարդիկ, քաղաքավարութեան համար նախ կ՛ունկնդրեն զիրենք, կը կշռեն անոնց իմացական կարողութիւնը եւ ի վերջոյ, որոշ դատաստան մը կատարելէ ետք իրենց մտքին մէջ, անխուսափելի հարցումը կ՛ուղղեն անոնց.

- Իսկ, դուք ո՞վ էք:

Երբեմն կեանքի մէջ կարեւոր է ճանչնալ մեր խօսակիցը, կամ անոնք, որոնց հետ գործ պիտի ունենանք՝ հարցնելով այս պարզ, բայց յարգալից հարցումը…: