„Wiedzieć, czym jest spowiedź i uczyć innych spowiadać, to jedno, a spowiadać się
samemu to drugie” – mówi o. Roman Hinz, kapucyn. Właśnie sprawie spowiedzi księdza
został przede wszystkim poświęcony letni numer kwartalnika Pastores z 2009 roku. Zdaniem
autorów świadectw, rozważań i artykułów sprawa stawania w prawdzie i takiego wyznawania
grzechów, które staje się wyznaniem wiary w moc Jezusa Chrystusa stanowi wyzwanie
na całe życie i stanowi istotny wymiar przeżywania swego powołania.
Ks. Robert
Skrzypczak przywołuje postawę św. Pawła, którego spowiedź przybrała "postać publicznego
rozliczenia się z sobą oraz świadectwa o tym, co Bóg zdziałał w jego życiu". Apostoł
narodów wyznał Koryntianom: „Jestem [...] niegodzien zwać się apostołem, bo prześladowałem
Kościół Boży” (1 Kor 15, 9-10). Dar nawrócenia, który otrzymał od Boga, był dla jego
słuchaczy niejako ilustracją tego, co daje przyjęcie Ewangelii.
Natomiast
Krzysztof Wons SDS zachęca, aby „zatrzymać się przy «spowiedzi» św. Piotra, która
okazała się przełomowa dla jego powołania” i zauważa, że „jego droga do «konfesjonału»
jest długa, a «spowiedź» niespodziewana”. Piotrowe wyznanie: „Odejdź ode mnie, Panie,
bo jestem człowiek grzeszny” ( Łk 5, 8-10) nie było niczym innym jak ujawnieniem lęku
przed własną słabością, który sprawiał trwanie w samotności i zajmowanie się sobą.
Wyzwalające jednak okazało się słowo Jezusa: „Wypłyń na głębię”.