Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny, zgodnie z tradycją, uroczyście obchodzone
było na Łotwie, w narodowym sanktuarium w Agłonie na wschodzie kraju. W centrum modlitwy
i refleksji stał kryzys, jaki obecnie przeżywa Łotwa oraz kwestia chrześcijańskiej
tożsamości narodu. Na kilkudniowe uroczystości przybyła rekordowa liczba wiernych,
w tym kilka tysięcy pieszych pielgrzymów z różnych stron kraju. Punktem kulminacyjnym
była dzisiejsza liturgia z udziałem władz państwowych, podczas której zawierzono Łotwę
Niepokalanemu Sercu Maryi.
„Obecne trudności powinny stać się czasem oczyszczenia
siebie i Kościoła a także duchowego odrodzenia” – taka myśl towarzyszyła rozmyślaniom
Drogi Krzyżowej, która 14 sierpnia wieczorem zgromadziła w Agłonie tysiące wiernych.
Jak
co roku, na uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, do Agłony pielgrzymowało
pieszo kilka tysięcy wiernych. W tym roku mija 20 lat, od kiedy oficjalnie zezwolono
na pielgrzymki do tego maryjnego miejsca. W czasach sowieckich odwiedzanie tego sanktuarium
grupowo było zabronione i na święta wierzący musieli jechać potajemnie. Pierwsza zorganizowana
grupa pielgrzymów wyruszyła do Agłony z Rygi z katedry Św. Jakuba w 1989 roku.
W
tym roku, krótszą lub dłuższą drogą, do tego małego miasteczka we wschodniej Łotwie
pieszo przeszło 55 grup. Dziewiętnasty już raz z rzędu do Agłony szli pielgrzymi z
Lipawy – najdalszego zachodniego punktu Łotwy. Już siódmy rok tej pięćsetkilometrowej
pielgrzymce przewodniczył ksiądz z Polski pracujący na Łotwie, Mariusz Kempa.
Program
uroczystości był bardzo bogaty i urozmaicony. 11 sierpnia poświęcono modlitwom za
osoby chore, a 12 sierpnia – rodzinie. Wzruszający był moment, kiedy kilkadziesiąt
małżeństw przed obrazem Matki Bożej odnowiło swoje małżeńskie przyrzeczenia.
Świątecznymi
nieszporami 13 sierpnia rozpoczęła się uroczystość ku czci bp. Meinarda - pierwszego
ewangelizatora Łotwy. Noce z 13 na 14 i z 14 na 15 sierpnia wielu pielgrzymów spędziło
na czuwaniu, wypraszając potrzebne łaski dla siebie i całej Łotwy.
Największą
ofiarę do swoich modlitw dołożyli ci pielgrzymi, którzy szli pieszo. W ich intencji
została odprawiona Msza św. w południe 14 sierpnia. W obecności biskupów Łotwy, a
także nuncjusza apostolskiego w krajach bałtyckich abp. Luigiego Bonazziego, pielgrzymi
zaprezentowali swoje grupy, krótko opowiadając o tym, co przeżyli podczas drogi. Bp
Rēzekne-Agłony, Jānis Bulis, zaprosił wszystkich obecnych, aby przemyśleli, w jaki
sposób realizują dar życia dany przez Boga.
W tym roku plac za bazyliką w Agłonie
został ozdobiony nowymi elementami rzeźbiarskimi. W pobliżu bazyliki ustawiono figury,
które ukazują objawienie się Matki Bożej dwojgu dzieci w La Salette we Francji w 1846
r. 14 sierpnia kard. Jānis Pujats poświęcił podarowane przez polskich saletynów figury.
Wigilijną Mszę św. z uroczystości Wniebowzięcia NMP celebrował nuncjusz, abp
Luigi Bonazzi, który w uroczystościach w Agłonie uczestniczył po raz pierwszy. W swoim
przemówieniu podkreślił konieczność, aby w czasach, kiedy brakuje pokoju, zachować
chrześcijańską tożsamość. Wezwał również obecnych, aby uczyli się zauważać potrzeby
braci i realizować przykazanie miłości. Zachęcił, aby uczyć się od Maryi stawania
się błogosławionym, to znaczy zdać się na Boga i Jemu zaufać.
Kiedy mrok pokrył
łatgalskie wioski, teren przed agłońską bazyliką jasno oświetlały płomienie świec.
Tysiące wiernych uczestniczyło w prowadzonej przez kardynała Pujatsa Drodze Krzyżowej,
zastanawiając się nad obecną sytuacją i pytając siebie, czy jesteśmy zadowoleni ze
swojego sposobu życia? Arcybiskup ryski podkreślił, że obecne trudności nie mogą odebrać
nam nadziei; one mają nas umacniać w zaufaniu Bogu i w solidarności z bliźnimi.
Główna
Msza św. w uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, w której uczestniczył
prezydent Łotwy Valdis Zatlers, członkowie rządu, jak również metropolita prawosławnej
cerkwi na Łotwie, abp Aleksandr, stała się jednomyślną modlitwą dziękczynienia i prośby
całego ludu. Na zakończenie, wspominając 25-lecie uroczystego oddania światu Niepokalanemu
Sercu Maryi przez Jana Pawła II, biskupi Łotwy, kapłani i lud wierny oddali łotewską
ziemię i naród Niepokalanemu Sercu Maryi.
Łotwa została poświęcona Dziewicy
Maryi już przeszło 800 lat temu. W 1215 r. na soborze Laterańskim IV został jej nadany
tytuł „Terra Mariana”. Teraz reprezentanci Kościoła katolickiego potwierdzili pragnienie
bycia wiernymi dziećmi Maryi, aby na świecie zapanowały pokój i prawda.