Pedagogët e fakulteteve të ekonomisë të universiteteve romake reflektuan mbi Enciklikën
“Caritas in veritate” të Benediktit XVI
(15.07.2009 RV)“Megjithëse Kisha
nuk ka zgjidhje teknike për të propozuar, gjithsesi, e ka për detyrë të tregojë rrugën
për t’u ndjekur”. Me këto fjalë, presidenti i Këshillit Papnor për Drejtësinë e Paqen,
kardinal Renato Rafaele Martino hapi në Romë punimet e konferencës “Enciklika e re
‘Caritas in veritate’ e Benediktit XVI. Shtigje kërkimi për kulturën universitare”.
Takimi u organizua nga Zyra për Baritorinë universitare të Vikariatit të Romës e në
të morën pjesë pedagogët e ekonomisë të ateneve romake. Të dëgjojmë Leonardo Beketin,
pedagog i ekonomisë politike pranë Universitetit Tor Vergata: “Revolucioni
i madh i kësaj enciklike është të kuptohet se sistemi ekonomik funksionon më mirë
e shkon drejt zhvillimit të gjithanshëm të personit, vetëm kur njohim njeriun me gjithë
pasurinë e kompleksitetin e tij. Këto gjëra, përveçse e bëjnë të lumtur personin,
janë edhe elemente të jashtëzakonshme pjellorie ekonomike. Sot ekonomia varet sidomos
nga niveli i besimit, i bashkëndarjes, i aftësisë dhe i cilësisë së marrëdhënieve
ndërmjet agjentëve ekonomikë. Sot, duhet nënvizuar rrethi virtuoz, në të cilin faktorët
që kontribuojnë në lulëzimin dhe realizimin e personit, janë edhe faktorë që kontribuojnë
në zhvillimin ekonomik”. Në enciklikë, Ati i Shenjtë flet për problemet e
vështira të shkaktuara nga kriza aktuale ekonomike e për zgjidhjet e reja, që ravijëzohen
përmes formave të ekonomisë solidare. Sërish Leonardo Beketi: “Papa flet për
mikrofinancë, për fonde e banka etike, flet për ekonominë ekuo-solidare. Në të vërtetë,
besoj se ai u paraqet një sfidë shkencëtarëve dhe punonjësve shkencorë për të nënvizuar
në mënyrë të përpiktë ndikimin e këtyre nismave dhe për të nxjerrë në dritë kufizimet
e tyre. Është gjithashtu një vlerësim i madh për të gjithë ata, që ditë për ditë dhe
konkretisht, kanë ditur të tregojnë se këto risi janë të mundshme”. Ati i
Shenjtë na kujton se që të funksionojë si duhet, ekonomia ka nevojë për një etikë,
që vendos në qendër personin dhe jo përfitimin. Kjo është rruga e vetme për të dalë
nga kriza. Ja ç’thotë në mikrofonin tonë pedagogu i ekonomisë në Universitetin Katolik
të Zemrës së Krishtit, Domeniko Bodega: “Para së gjithash, vënia e personit
në qendër, e cila duket me lirinë e rivlerësuar, të bashkuar me konceptin e përgjegjësisë,
nënvizon rëndësinë e aftësisë për të dhuruar pa kërkuar asgjë në këmbim dhe ripohon
vlerën e vëllazërimit, të ligjeve shoqërore, të kapitalit njerëzor që ndërtohet përmes
dhuratës”. E kështu, humanizimi i ndërmarrjes, siç uron Benedikti XVI, bëhet
i mundur. Të dëgjojmë sërish, Leonardo Beketin: “Jo vetëm që është i mundur,
por është realizuar tashmë në disa lloje ndërmarrjesh e në disa ambiente. Mjafton
të vendoset në qendër të aktivitetit të ndërmarrjes një objektiv shoqëror i lartë.
Kur ndodh kjo, punëtorët janë të motivuar jo vetëm nga ana ekonomike, por e ndjejnë
ndërmarrjen si të tyren. Natyrisht, këto motivacione nuk duhen tradhëtuar, prandaj
duhet treguar kujdes që kushtet ekonomike të punëtorëve të jenë të drejta e ndërmarrja
e qëndrueshme. Por, kjo është sfida! Ka tashmë shumë pionierë që e kanë fituar atë”.