Sot më 14 korrik Kisha përkujton Shën Kamilin de Lelis, meshtar
(14.7.2009 RV)Duke shfletuar kalendarin, sot më 14 korrik Kisha përkujton Shën
Kamilin de Lelis, meshtar (25.5.1550-14.7.1614) Shën Kamili lindi më 25 maj të
vitit 1550 në Bukianiko afër Kietit prej një familje fisnike. Posa u rrit meqenëse
nuk studionte, shkoi si ushtar mercenar për të luftuar për Spanjën, pastaj për Venecien.
I humbi të gjitha fitimet e pasuritë me lojë, u sëmur në këmbë e shtrohet për shërbim
në spitalin romak të Shën Jakut. Posa shërohet nga plaga, kthehet si ushtar mercenar
për të luftuar për Venecien, pastaj për Spanjën e përfundon pa asgjë pas shpirtit
në Pulja të Italisë. Këtu u vu në shërbim të Etërve Kapuçinë në Manfredonia. U kthye
në rrugën e Zotit dhe vendos të hyn në Urdhrin e Kapuçinëve, por plaga shpërthen përsëri
e për t’u shëruar kthehet në Romë në spitalin e Shën Jakut të të Pashëruarve, ku iu
u ndihmonte sidomos të sëmurve. Iu përkushtua Krishtit të Kryqëzuar, e rifilloi studimet
në Kolegjin Romak dhe, pasi u shugurua meshtar, me disa miq, themeloi “Shoqërinë e
mbarështuesve të të sëmurëve”, që sot janë të pranishëm me veprimtarinë e tyre në
mbarë botën si dhe në Shqipëri, e njihen me emrin e Kamilianëve dhe të motrave rregulltare
Kamiliane. Në vitin 1591, Papa e njohu zyrtarisht Kongregatën rregulltare. Kamili
vdiq në Romë më 14 korrik 1614. Vepra e tij u përhap me shpejtësi në mbarë botën,
duke çuar kudo dashurinë e Krishtit, i cili është gjithnjë i pranishëm tek njeriu
i sëmurë. Vërtetohet kështu lutja që Shën Kamili pëlqente më shumë e të cilën e përsëriste
më shpesh: “Do të desha një zemër të madh sa vetë bota!”. Një zemër që i zë të gjithë
njerëzit. Jetoi me moton: “T’u shërbesh të varfërve, do të thotë t’i shërbesh vetë
Krishtit”. Kamili gjeti kështu idealin, për të cilin ia vlen të shkrish të gjitha
energjitë e jetës.