Nieszpory w Kaplicy Paulińskiej: znaczenie fresków Michała Anioła
Kaplica Paulińska w pałacu apostolskim na Watykanie ponownie stała się miejscem kultu.
Z okazji ukończenia prac restauratorskich Benedykt XVI przewodniczył w niej 4 lipca
nieszporom. Cappella Paolina, sąsiadująca z Kaplicą Sykstyńską, jest miejscem
modlitwy Papieża i jego współpracowników, zwłaszcza adoracji eucharystycznej. Do głębokiego
przesłania znajdujących się tam malowideł Ojciec Święty nawiązał w homilii. W Kaplicy
Paulińskiej są dwa ostatnie freski Michała Anioła, wykonane przez niego w latach 1534-1550,
już u schyłku życia. Jeden z nich przedstawia nawrócenie św. Pawła. Zaskakuje, że
apostoł przedstawiony jest z twarzą człowieka starego, mimo iż malarz dobrze wiedział,
że Szaweł na drodze do Damaszku miał tylko koło 30 lat. Nie chodziło tu jednak o realizm
– wyjaśnił Papież. Ta twarz, będąca autoportretem samego artysty, już starego i z
niepokojem szukającego prawdy, wyraża potrzebę światła Bożej łaski.
„Twarz
Szawła, który upadł na ziemię, oświecona jest z wysoka światłem Zmartwychwstałego
– zauważył Benedykt XVI. – Mimo całej swej dramatyczności wyobrażenie napełnia pokojem
i poczuciem bezpieczeństwa. Wyraża dojrzałość człowieka wewnętrznie oświeconego przez
Chrystusa Pana, podczas gdy wokół trwa zamęt wydarzeń, porywający w swój wir wszystkie
postacie”. Papież podkreślił, że Boża łaska i pokój ogarnęły Pawła, zdobyły go i wewnętrznie
przemieniły. „Tę samą łaskę i pokój głosić będzie wszystkim swoim wspólnotom w czasie
podróży apostolskich z dojrzałością starca nie metrykalną, ale duchową, otrzymaną
od samego Pana. W twarzy Pawła możemy zatem dostrzec sedno przesłania duchowego tej
kaplicy: cud łaski Chrystusowej, która przemienia i odnawia człowieka światłem swej
prawdy i miłości. Na tym polega nowość nawrócenia, powołania do wiary, które znajduje
swe spełnienie w tajemnicy Krzyża” – podkreślił Ojciec Święty.
Benedykt XVI
nawiązał też do drugiego fresku Michała Anioła, przedstawiającego ukrzyżowanie św.
Piotra. Zwrócił uwagę, że medytując w Kaplicy Paulińskiej nie można uciec przed radykalnym
pytaniem, jakie stawia krzyż Chrystusa, Głowy Kościoła, i krzyż Piotra, Jego Namiestnika
na ziemi. Malowidła ukazują dramat paschalnego misterium krzyża i zmartwychwstania,
śmierci i życia, grzechu i łaski.
„Dla tych, którzy przychodzą modlić się
w tej kaplicy, przede wszystkim dla Papieża, Piotr i Paweł stają się nauczycielami
wiary – mówił Benedykt XVI. – Swym świadectwem zachęcają, by pójść w głąb, by rozważać
w milczeniu tajemnicę Krzyża, która towarzyszy Kościołowi aż do końca czasów, by przyjąć
światło wiary. Dzięki niej apostolska wspólnota może rozciągnąć aż po krańce ziemi
działalność misyjną i ewangelizacyjną, którą jej powierzył zmartwychwstały Chrystus.
Nie sprawuje się tutaj uroczystych liturgii z udziałem ludu. Tutaj Następca Piotra
i jego współpracownicy medytują w ciszy i adorują żywego Chrystusa, obecnego zwłaszcza
w Najświętszym Sakramencie Eucharystii” – powiedział Papież. Wyraził też wdzięczność
ekipie w międzynarodowym składzie, która w ciągu ostatnich pięciu lat dokonała renowacji
Kaplicy Paulińskiej.