(10.06.2009 RV)Ekziston një sektor
që vazhdon të lulëzojë, pavarësisht nga problemet ekonomike. Është tregtia e armëve,
e cila në vitin 2008 ka regjistruar shifrën rekord prej 1464 miliard dollarësh. Kështu
del nga raporti vjetor i Institutit ndërkombëtar për kërkimin e paqes, me seli në
Stokholm. Në vendin e parë për shpenzimet ushtarake janë SHBA-të, me 607 miliard dollarë.
Përse tregu i armëve vazhdon të zhvillohet edhe në këtë periudhë të shënuar nga kriza
globale? Përgjigjet në mikrofonin tonë Mauricio Simonçeli nga Arkivi italian i Çarmatimit: Sepse
gjatë këtyre viteve është bërë një politikë ndërkombëtare, që varet shumë prej klimës
së krijuar nga lufta kundër terrorizmit. Njëkohësisht, kemi përjetuar një epokë, ku
dukej sikur problemet do të zgjidheshin me përdorimin e forcës ushtarake. Fatkeqësisht,
kjo lloj politike ka dhënë këto fryte e, sipas meje, do të shohim se edhe në vitet
e ardhshme shpenzimet ushtarake do të rriten. Duke ururar që të kemi skenarë
botërorë pa konflikte, a është e mundur që një shtet të bëjë sot pa armë? Objektivisht,
përveç disa rasteve tepër të veçanta, sot nuk mund të mendohet për shtete të çarmatosura.
Por, brenda këtij kuadri, mund të mendojmë për politika bashkëpunimi, që kanë për
qëllim krijimin e lidhjeve në selitë ndërkombëtare, për të zbutur konfliktet. Kontingjentet
ushtarake mund të jenë të dobishme si forca paqeruajtëse, por nuk duhet të jenë mjeti
për zgjidhjen e problemeve, pasi lufta, herët a vonë, sjell tensione e konflikte të
tjera. Duhet edhe të zgjidhet kontrasti, gjithnjë e më i turpshëm, ndërmjet
interesave ekonomike të shoqërive prodhuese të armëve dhe impenjimit të Bashkësisë
Ndërkombëtare në përpjekjen për zgjidhjen e konflikteve… Natyrisht. Ka interesa
të mëdha, por ndër të tjera, duhet nënvizuar se fitimet e mëdha të ndërmarrjeve të
sektorit ushtarak nuk sjellin menjëherë – siç është thënë gjithnjë – në rritjen e
punësimit. Të dhënat në nivel ndërkombëtar tregojnë qartë se jemi përpara rritjes
së fitimeve neto të këtyre ndërmarrjeve, por edhe para përmbajtjes e status kuosë
të vazhdueshme të punësimit. Madje, në nivelin evropian, parashikohet që vitet e ardhshme,
përkundrejt rritjes së shpenzimeve ushtarake, do të kemi 30 mijë vende pune më pak.