Audiencja ogólna: katecheza o średniowiecznym teologu głoszącym, że doświadczeniu
wiary potrzebne są uczucia i zmysły
Postać średniowiecznego teologa Rabana Maura, zwanego „wychowawcą Niemiec” (praeceptor
Germaniae), była przedmiotem papieskiej katechezy podczas audiencji ogólnej.
Raban
Maur urodził się około roku 780. Jako młody chłopiec został powierzony opiece benedyktynów.
Zdobył wszechstronne wykształcenie, nie tylko teologiczne, ale także w zakresie kultury
klasycznej. Był egzegetą, filozofem, poetą, duszpasterzem. Został wybrany opatem klasztoru
w Fuldzie, a potem mianowany arcybiskupem swego rodzinnego miasta Moguncji. Diecezje
Fulda, Moguncja, Limburg i Wrocław czczą go jako świętego. Najprawdopodobniej jest
autorem hymnu Veni Creator Spiritus, niezwykłej syntezy chrześcijańskiej pneumatologii.
Pierwsze dzieło, jakie napisał, nosiło tytuł De laudibus Sanctae Crucis – o
uwielbieniu Świętego Krzyża. Rozważa w nim tajemnicę zbawienia, które dokonało się
przez ofiarę Chrystusa. Jako znawca liturgii chrześcijańskiej starał się kształcić
w tym kierunku biskupów i prezbiterów. Wyjaśniał teologię liturgicznych znaków i gestów,
odwołując się do Biblii i Ojców Kościoła. Wiele uwagi poświęcił sakramentowi pokuty,
dyscyplinie kościelnej i kształceniu kleru.
Ojciec Święty zwrócił uwagę na
nieprzemijający wpływ, jaki Raban Maur wywarł na duchowość chrześcijańską, opowiadając
się m.in. za rozwijaniem indywidualnej, osobistej odpowiedzi wierzącego na Słowo Boże.
Średniowieczny teolog starał się w swojej twórczości zaangażować u czytelnika nie
tylko umysł, ale też serce i zmysły. Wiedział bowiem, że wiara dotyka całego jestestwa
człowieka i je przekształca, na wzór przedwiecznego Słowa, które stało się ciałem
w Chrystusie.