Kisha përgatitet për Rrëshajë. Atë Kantalamesa: Shpirti Shenjt është prani e Krishtit
ndër zemra.
(29.05.2009 RV)Kisha universale
përgatitet për të dielën e ardhshme, kur do të kremtojë solemnitetin e Rrëshajëve,
në kujtim të ndikimit të Shpirtit Shenjt mbi Apostujt, mbledhur së bashku me Marinë
në Çenakull, me të cilin përfundon Koha e Pashkëve. Për të na shpjeguar domethënien
e këtij solemniteti, intervistuam Atë Raniero Kantalamesën, predikatar i Shtëpisë
Papnore:
Pyetje: - Atë Kantalamesa, si duhet të përgatitemi për Rrëshajët?
Ç’mund të presim, sot, si dishepuj të Krishtit, nga zbritja e Shpirtit Shenjt ndërmjet
nesh?
Përgjigje: - Për t’u përgatitur, kemi një mjet të përbashkët,
që është liturgjia, me leximet e me ritet e saj, të cilat arrijnë kulmin në Lutjet
mbrëmësore të Rrëshajëve e në festën e së dielës. Pastaj është edhe përgatitje individuale,
që ka të bëjë me dëshirën për zbritjen e Shpirtit Shenjt në zemrën e secilit. Kushti
kryesor, që ka vënë Jezusi për ta pasur Shpirtin Shenjt, nuk ka të bëjë me pagesa,
sepse Shpirti i Zotit nuk mund të blihet. Ka të bëjë me etjen e njeriut për ta pasur:
“Kush ka etje, të vijë tek unë e të pijë” – thotë Ungjilli i Gjonit. Ungjilltari i
komenton këto fjalë, duke shtuar: “Ai fliste për Shpirtin Shenjt”. Ç’presim, në ditët
tona, nga festa e Rrëshajëve, është diçka shumë e thjeshtë: që të vijnë për ne Rrëshajët
e reja, dmth që Rrëshajët të mos jenë thjeshtë kremtim i një feste, por përvojë e
pranisë së Shpirtit Shenjt. E ne kemi nevojë të dëshpëruar për Shpirtin Shenjt. Në
shekullin e kaluar, filozofi Haideger thoshte: “Vetëm një Zot mund të na shpëtojë!”.
E unë do të thosha se ky Zot mund të na shpëtojë, mund ta shpëtojë shoqërinë tonë
të teknologjizuar, me zemër të akullt.
Pyetje: - Pra, Atë Kantalamesa,
ka rrezik që edhe ne, të krishterët, të mungojmë në këtë takim të madh me Shpirtin
e Zotit?
Përgjigje: - Po, ky rrezik ekziston, edhe për shkak
të një keqkuptimi. Jemi mësuar, posaçërisht në teologjinë parakonciliare, ta konsiderojmë
Shpirtin Shenjt si një lloj shtese, si një ‘optional’ që i shtohet organizmit të krishterë,
mjeteve të hirit, por me një qëllim të dorës së dytë, që t’i japë Kishës forcë për
ta çuar Lajmin e Mirë deri në skajet më të largëta të tokës. Ky është vizion i kufizuar
e i paplotë. Shpirti Shenjt është shëlbimi, është zanafilla e Besëlidhjes së Re. Sigurisht
që Jezusi, mbi Kryq, me vdekjen e me ngjalljen e tij, përmbushi gjithçka, realizoi
Besëlidhjen e Re e të amshuar. Por është Shpirti Shenjt ai, që e bën këtë shpërblim
të Krishtit aktual, të disponueshëm për çdo njeri e në çdo çast të historisë. Prandaj,
për ta shmangur këtë rrezik, them se barinjtë, teologët, prijësit shpirtëror të bashkësisë,
duhet të paraqesin figurën e vërtetë të Shpirtit Shenjt, që nuk është abstraktim,
nuk është ide, por është prani, është prania e Krishtit të ngjallur në zemrën e të
krishterëve.
Pyetje:- Atë Kantalamesa, dihet se Shpirti Shenjt është
Vetja e tretë e të Shenjtnueshmes Trini, prandaj, mendoj, duhet ta kemi gjithnjë
pranë në jetën tonë të përditshme…
Përgjigje: - Po, madje
Shpirti Shenjt, sipas Shkrimeve, është ai që e bën Trininë të pranishme në zemër,
është ai që, duke banuar ndër ne, na bën tempullin e vet, tempullin e Zotit. Kjo duhet
të ndodhë gjithnjë e festa e Rrëshajëve duhet të shërbejë si një lloj nxitjeje: e
gjithë jeta e Kishës, liturgjia, ka për qëllim të na çojë ditë për ditë tek ky burim,
që është Shpirti Shenjt.