Papa në Betlehem: vendlindja e Jezusit fton për të dëshmuar ngadhënjimin e dashurisë
mbi urrejtjen. Solidaritet shtegtarëve të Gazës: të hiqet embargoja!
(13.05.2009 RV)Papa arriti sot
në Betlehem pak para orës 8.00. Pas ceremonisë së mirëseardhjes me presidentin Abaz,
shkoi në Sheshin e Grazhdit, për të kremtuar Meshën Shenjte. Në homelinë e Meshës
u shprehu afërsinë posaçërisht shtegtarëve të ardhur nga ‘Gaza e martirizuar’ për
shkak të luftës: “I ask you to bring back to your families… Ju
lutem – u tha Ati i Shenjtë - t’u çoni familjeve e bashkësive tuaja përqafimin tim
të përzemërt, ngushëllimet e mia për humbjet, fatkeqësitë e vuajtjet, që u detyruat
të përballoni. Duhet të jeni të sigurt se nuk do t’ju mungojë kurrë solidariteti im
në veprimtarinë e pafundme të rindërtimit, që vijon, e lutjet e mia, që të hiqet sa
më shpejt embargoja”. Pastaj foli për domethënien e Betlehemit: “Për burrat
e gratë e të gjitha vendeve, Betlehemi është vendi i lajmit të gëzueshëm të rilindjes,
të përtëritjes, të dritës e të lirisë. E megjithatë këtu, mes nesh, përmbushja e këtij
premtimi mahnitës, duket shumë e largët!”. Kështu u shpreh Benedikti XVI, e shtoi:
“Christ brought a Kingdom which is not of this world… Krishti
solli një mbretëri, që nuk është e kësaj bote, e megjithatë është mbretëri e aftë
t’ia ndryshojë faqen kësaj bote, sepse ka fuqinë të shndërrojë zemrat, të shndrisë
mendjet e të çelnikosë vullnetet. Duke marrë natyrën njerëzore, si ne, me të gjitha
ligështitë, e duke e shndërruar këtë natyrë me fuqinë e Shpirtit Shenjt, Jezusi na
fton të jemi dëshmitarë të fitores së tij mbi mëkatin e mbi vdekjen”. E
pikërisht për këtë na fton mesazhi i Betlehemit: të dëshmojmë ngadhënjimin e dashurisë
së Zotit mbi urrejtjen, mbi egoizmin, mbi frikën e mbi mllefin, që paralizojnë marrëdhëniet
njerëzore e krijojnë përçarje ndërmjet vëllezëve, të cilët duhet të jetonin së bashku. Fjalë
tejet prekëse në përfundim të homelisë: “The ancient Basilica of the Nativity,
buffeted by the winds of history… Bazilika e lashtë e Lindjes së
Krishtit, e vënë në provë nga shtrëngatat e historisë, e rënduar nga pesha e shekujve,
lartohet para nesh si dëshmitare e fesë, që e mund botën e ngadhënjen mbi të. (cfr
Gjn.5,4). Asnjë shtegtar i Betlehemit nuk mund të mos vërejë se, në rrjedhë shekujsh,
porta e madhe që të çon në shtëpinë e Hyjit është bërë gjithnjë më e vogël. Të lutemi
që, me hirin e Zotit e impenjimin tonë, porta që të çon në misterin e banesës së Zotit
mes njerëzve, në tempullin e bashkimit tonë në dashurinë e tij e në përshpejtimin
e një bote me paqe e gëzim, të zmadhohet gjithnjë më shumë, për të pritur çdo zemër
njerëzore, për ta përtërirë e për ta shndërruar”. Kështu nga Betlehemi
do të vijojë të jehojë mesazhi, që iu besua barinjve, ne, njerëzimit: “Lumni
i qoftë Zotit në lartësi të qiejve, e paqe njerëzve që i ka për zemër”! “Glory
to God in the highest, and on earth, peace to those whom he loves! Amen!".