(09.04.2009 Qendër, e banuar që prej 4500 vjetësh e që kujtohet në Bibël
si qytet moabit me emrin Medeba (Nm 21,30; Gs 13-9, 16). Në vitin 106 qyteti
përfshihet në provincën romake të Arabisë. Nis një zhvillim i vrullshëm. Ngrihen ndërtesa
madhështore publike e rrugë të gjëra. Gjatë shek. I, krishterimi përhapet me shpejtësi
në të gjithë Arabinë, por besimtarët persekutohen e shumë prej tyre humbasin edhe
jetën gjatë persekutimit të Dioklecianit. Pas kthimit të Kostandinit e posaçërisht
në shekullin V e më tej, Madabà ka një ipeshkëv e, në epokën bizantine (shek VI-VII),
këtu ndërtohet një numër i madh kishash. Ky vend është i famshëm për gjetjen e
‘Hartës së Madabasë’, me rastin e rindërtimit të Kishës greko-ortodokse të Shën Gjergjit
(1896). Është fjala për mozaikun, në të cilin paraqitet harta e gjithë Tokës Shenjte,
rruga që duhet përshkuar për të arritur në Jeruzalem përmes pesë zonave të ndryshme,
e edhe vetë Qyteti Shenjt, me të gjitha hollësitë: me muret rrethuese, Portën e Damaskut,
Portën e Shtyllës, Portën e Rrumbullt, Bazilikën e Varrit të Shenjtë e Bazilikën e
“Sionit Shenjt’, me të cilën lidhet Çenakulli. Madabà, qytet ku ka lindur Patriku
i Jeruzalemit për Latinët, Fortlumturia e Tij, Fuad Tual, sot zë vendin e pestë ndërmjet
qyteteve të mëdha të Jordanisë, si për numrin e popullsisë, ashtu edhe të shtegtarëve,
që e vizitojnë çdo vit.