W dniu upamiętniającym mękę i śmierć Zbawiciela świata szczególna uroczystość miała
miejsce w Katyniu. Na mogiłach polskich żołnierzy, księży i urzędników, zamordowanych
przez NKWD wiosną 1940 r., modlili się przedstawiciele władz państwowych z marszałkiem
Sejmu Bronisławem Komorowskim na czele, duchowieństwa, Rodzin Katyńskich, rodacy z
Białorusi oraz wierni z polskiej parafii w Smoleńsku.
Uroczystości rozpoczęło
nabożeństwo żałobne sprawowane, z ceremoniałem wojskowym, w intencji pomordowanych
w Katyniu Polaków, pod przewodnictwem biskupa polowego WP, gen. dyw. Tadeusza Płoskiego.
W
wygłoszonym kazaniu ordynariusz wojskowy przywołał słowa Jana Pawła II z 1993 r.:
„Klękamy przy nieznanych mogiłach z tą świadomością, że zapłacili oni szczególną cenę
naszej wolności, dali – rzec można – definitywny kształt tej wolności. Sprawa Katynia
jest stale obecna w naszej świadomości i nie może być wymazana z pamięci Europy”.
Cytując je, kaznodzieja wyjaśnił, że „przebaczyć to znaczy odwołać się do dobra, które
jest większe od jakiegokolwiek zła. Ostatecznie takie dobro ma swoje źródło tylko
w Bogu”.
Mówiąc o obecności Rodzin Katyńskich i innych przedstawicieli naszego
kraju, biskup powiedział: „Niestety ciągle trzeba pokonywać opór ludzi i instytucji,
które zasłaniają i deformują kształt prawdy. Ciągle przed wami, Rodzino Katyńska,
bój o prawdę, której domagają się te mogiły, której domaga się cała Rzeczpospolita
Polska. Nie zapomniała ona o swoich synach – ofiarach Golgoty Wschodu. Nie traćcie
zapału, bo dzięki wam wierzymy, że prawda jest silniejsza niż obłuda i kłamstwo”.
Następnym
punktem uroczystości były modlitwy odmówione przez poszczególnych przedstawicieli
wyznań chrześcijańskich i innych religii monoteistycznych.
Po nawiedzeniu cmentarza
wszyscy pielgrzymi przyjechali do polskiej parafii Niepokalanego Poczęcia NMP, aby
uczestniczyć w poświęceniu pomnika bp. Stefana Denisiewicza. Proboszczem tej parafii
oraz duszpasterzem polonijnym w Smoleńsku jest o. Ptolemeusz Kuczmik OFM. Jako dar
dla Polaków mieszkających w Smoleńsku biskup polowy przekazał ryngraf z godłem państwowym.
Stefan
Denisiewicz urodził się 16 lipca 1836 r. we wsi Czereja (powiat Sienno, gubernia Mohylewska).
W 1856 r. wstąpił do mohylewskiego seminarium duchownego. W 1859 r. został posłany,
ze względu na nieprzeciętne zdolności, do katolickiej Akademii Duchownej w Petersburgu.
W 1863 r. otrzymał święcenia kapłańskie w Petersburgu z rąk sufragana archidiecezji
mohylewskiej bp. Józefa Staniewskiego.
22 czerwca 1863 r. otrzymał stopień
magistra teologii. Po święceniach pracował jako wikariusz i katecheta w mohylewskiej
archikatedrze. 20 czerwca 1866 r. został mianowany proboszczem w Smoleńsku i tę funkcję
pełnił nieprzerwanie do 1898 r., za wyjątkiem lat 1873-77, kiedy był proboszczem i
dziekanem w Mohylewie. W 1888 r. otrzymał tytuł kanonika. W Smoleńsku pełnił funkcje:
katechety w męskim gimnazjum klasycznym i szkole powszechnej, kapelana wojskowego
dla żołnierzy wyznania katolickiego w armii carskiej. Za pomoc księżom zesłańcom został
pozbawiony pensji i tytułu prałata.
W latach 1894-97 był budowniczym nowego
dużego kościoła Niepokalanego Poczęcia NMP w Smoleńsku. Dwukrotnie, w latach 1903
i 1905, po śmierci metropolity, jako wikariusz kapituły kierował archidiecezją mohylewską.
12 lipca 1908 r. ks. Stefan Denisiewicz został mianowany przez Leona XIII biskupem
tytularnym klaudiopolitańskim. Konsekrowany został w kościele św. Katarzyny w Petersburgu
30 listopada 1908. W 1912 r. osiedlił się na stałe w Smoleńsku, gdzie zmarł 3 grudnia
1913 r. i został pochowany na miejscowym cmentarzu katolickim.