Tri mjete të dobishme për të jetuar Kreshmët: lutja, lëmosha e agjërimi. Kështu Benedikti
XVI gjatë kremtimit të riteve të së Mërkurës së Përhime.
(25.02.2009 RV)Sot, me të Mërkurën e Përhime, fillon për Kishën Katolike koha
e Kreshmëve. Papa Benedikti XVI kremtoi pasdite në Bazilikën e Shën Sabinës në Romë,
Meshën me ritin e bekimit e të përhimjes, e cila u parapri nga procesioni pendestar,
nga kisha e Shën Anselmit. Kreshmët sipas këndvështrimit të Shën Palit Apostull:
ky ishte filli, që përshkoi homelinë e Papës, i cili i ftoi besimtarët ta shfrytëzojnë
këtë kohë të shenjtë për t’u kthyer në rrugën e Zotit: “Premtimi i Hyjit është
i qartë: nëse populli do ta dëgjojë ftesën për t’u kthyer, Zoti do të ketë mëshirë
e miqtë e tij do të mbushen me favore të panumërta”. Papa theksoi se hapi
i parë drejt udhës së Zotit është Pagëzimi, por kjo nuk mjafton. Duke kujtuar Shën
Palin Apostull, Benedikti XVI sqaroi se shenjti, që më parë ishte persekutues i të
krishterëve, e kupton më vonë se kthimi në rrugën e Damaskut e gjithçka në të është
vepër e Hirit Hyjnor, por nuk harron se çdo person duhet të marrë pjesë lirisht në
jetën e re, që e ka fituar me anë të Pagëzimit. Për këtë, duhet të lirohet vazhdimisht
nga mëkatet, siç shkruan apostulli në Letrën drejtuar Romakëve. Është një program
i vërtetë për Kreshmët, pohoi Papa Racinger: “Nga njëra anë, pohohet fitorja
e Krishtit mbi mëkatin, arritur një herë e përgjithmonë me vdekjen e ngjalljen e Tij;
nga ana tjetër, shtyhemi të mos i ofrojmë mëkatit gjymtyrët, pra, të mos i japim,
nëse mund të themi kështu, hapësirë shpagimi mëkatit”. Por si mund ta realizojmë
thirrjen e Pagëzimit, si mund të dalim fitimtarë në luftën ndërmjet korpit e shpirtit,
ndërmjet së mirës e së keqes, luftë që shënon ekzistencën tonë? Në Ungjillin e sotëm,
vërejti Papa, Zoti na jep tri mjete të dobishme: lutjen, lëmoshën e agjërimin. Më
pas, Ati i Shenjtë vuri në dukje se sa të rëndësishme kanë qenë këto tri mjete për
Shën Palin Apostull e sa duhet të jenë për çdo besimtar në përgatitjen për Pashkët.
Që këtu, detyra për të mos jetuar vetëm me bukë, tha Papa, duke perifrazuar fjalët
e Jezu Krishtit në shkretëtirë, në të parin nga tri tundimet: “Ja pra, thirrja
e të krishterëve: të ringjallur në Krishtin, ata kanë kaluar përmes vdekjes e tashmë
jeta e tyre është e fshehur me Krishtin në Zotin. Për ta jetuar këtë ekzistencë “të
re” në Zotin është e domosdoshme të ushqehen me Fjalën e Zotit” E përsëri
shembulli i Shën Palit, për të cilin mendimi, veprimi, lutja, teologjia, predikimi
ishin të gjitha, fryt i Fjalës së Hyjit. E me këto fjalë, Papa Benedikti XVI përfundoi
homelinë e mbajtur sot në Meshën e së Mërkurës së Përhime, në Kishën e Shën Sabinës
në Romë: “…ndërsa përgatitemi për t’u përhitur në shenjë kthimi e pendese,
t’ia hapim zemrën veprimit rigjallërues të Fjalës së Zotit. Kreshmët, të karakterizuara
nga dëgjimi më i shpeshtë i kësaj Fjale, nga lutja më intensive, nga një mënyrë jetese
më e rreptë e pendestare, të na shtyjnë drejt kthimit e dashurisë së sinqertë për
vëllezërit, sidomos për të varfërit e nevojtarët”.