Kthimi në rrugën e Zotit dhe feja, kushte për shërimin e korpit e të shpirtit: kështu
Papa në Meshën me të sëmurët në Vatikan
(11.02.2009 RV)Rruga e kthimit
në Zotin dhe e fesë është kushti për të shëruar korpin e shpirtin: kështu foli sot
pasdite Papa Benedikti XVI në përshëndetjen drejtuar të sëmurëve, që morën pjesë në
Meshën kushtuar atyre, në Sallën e Palit VI në Vatikan. Mesha, kryesuar nga kryetari
i Këshillit Papnor për veprimtarët e shendetësisë, kardinali Havier Lozano Barragan,
u kremtua në Ditën Botërore të të sëmurëve dhe në festën e Zojës Lurdë, të cilën Ati
i Shenjtë e kujtoi që në fillim: “Mendimi im shkon në atë Shenjtërore, ku,
me rastin e 150-vjetorit të dukjeve të Zojës shën Bernardetës, shkova edhe unë; nga
ai shtegtim ruaj kujtime të gjalla, që fokalizohen në veçanti në kontaktin që pata
me të sëmurët e mbledhur para Shpellës së Masabielës”. Papa përmendi mesazhin
për këtë ditë, të përqëndruar mbi fëmijët e sëmurë e mbi viktimat e abuzimeve e të
dhunës. Mbetesh pa fjalë, tha Ati i Shenjtë, para një të rrituri që vuan, e jo më
kur e keqja godet një vogëlush të pafajshëm. Si ta kuptojmë, pyeti Papa Racinger,
edhe në situata kaq të vështira dashurinë e mëshirshme të Zotit, që nuk i braktis
kurrë bijtë e tij në sprovë? Na vjen në ndihmë drita e fesë: “Fjala e Zotit
na zbulon se edhe këto sëmundje janë misteriozisht “të përqafuara” nga plani hyjnor
i shpëtimit; feja na ndihmon ta konsiderojmë jetën njerëzore të bukur e të denjë për
t’u jetuar plotësisht, edhe kur dobësohet nga sëmundja”. Jeta e njeriut,
vazhdoi Papa, nuk është diçka që mund ta përdorim si të na teket, por është një peshtaf
i çmuar për t’u ruajtur me kujdes, nga fillimi deri në përfundimin e saj të natyrshëm.
Jeta është një mister, që në vetvete kërkon përgjegjësi, dashuri, durim, bamirësi
nga ana e të gjithëve. Edhe më tepër është e nevojshme të rrethohen me kujdes e respekt
të sëmurët: “Kjo nuk është gjithmonë e lehtë, por dimë se ku ta marrim guximin
e durimin për t'i përballuar ngjarjet e ekzistencës tokësore, në veçanti sëmundjet
e çdo lloj vuajtje. Për ne të krishterët, në Krishtin gjendet përgjigjia e enigmës
së dhimbjes e të vdekjes”. Duke kujtuar sërish Zojën e Lurdës, Papa ia
besoi pikërisht asaj vuajtjet e të sëmurëve dhe u lut që Virgjëra e Shenjtë t’i ndihmojë
të mbajnë kryqin, sidomos t’u qëndrojë afër fëmijëve të sëmurë. Për vuajtjet e tyre,
jo vetëm fizike, para Meshës i morëm një mendim kardinalit Havier Lozano Barragan: “Fëmijët
janë më të dobtit e njerëzimit e na bën përshtypje braktisja e tyre, sidomos e shumë
fëmijëve, që janë të sëmurë fizikisht e shpirtërisht. Na vjen keq edhe për dramën
e atyre fëmijëve, që vuajnë shumë për ndarjen e prindërve. Kjo ndodh në Itali, në
SHBA, në Meksikë e kudo. Ekziston pastaj fenomeni i fëmijëve ushtarë, i fëmijëve të
masakruar në luftë, si në Irak, në Afganistan e në vende të tjera. Ka fëmijë, që shfrytëzohen
për tregtinë e seksit dhe për punë. Ka fëmijë ne varfëri të plotë. I lutemi Zotit
që të kujdeset veçanërisht për ta”.