(24.12.2008 RV)Sonte në Sheshin e Shën Pjetrit u kremtuan lutjet e mbrëmjes,
që paraprinë përurimin e Shpellës së Betlehemit. Lajtmotivi i lutjeve, kryesuar nga
kardinali Tarçizio Bertone: ‘Krishti është dritë’. Si foli për simbolet e Natës
së Madhe, Shpellën e Betlehemit e dritën e paqes, kardinali Bertone reflektoi për
Krishtlindjen në rrjedhë shekujsh, duke nisur nga ajo e dymijë vjetëve më parë, kur
Foshnja Hyjnore lindi në Betlehem, tek Krishtlindja 2008, kur Krishti fëmijë rilind
në zemrat e njerëzve, në zemrat e atyre që besojnë e atyre që nuk besojnë, sepse Zoti
vjen në botë për të gjithë, duke u sjellë si dhuratë vetveten. Krishti është
dritë, duket ta pranojmë plotësisht këtë mesazh, që përsëritet në shekuj. Krishti
na fton ta ndezim dritën e mirësisë e të paqes e, për të ndërtuar një botë paqësore,
të pranojmë ftesën e Engjëjve: “Lumni Zotit e paqe njerëzve që ai i do!”. Ndize,
pra dritën e paqes e dritën e shpresës për të gjithë: për familjet, që mezi arrijnë
të sigurojnë një jetë dinjitoze, për njerëzit që e kalojnë festën në burg, në spital
në vetmi e në harresë. Ndize dritën tënde, për të pritur Krishtin, që është Dritë,
duke ndenjur zgjuar pranë Marisë, që në heshtje të thellë pret, bashkë me fatin e
vet Jozefin, të përmbushet premtimi i kahmotshëm! Të rrimë zgjuar e të lutemi kështu,
duke pritur plot shpresë që Krishti të lindë edhe në zemrat tona! Me këtë ftesë
për shpresë e me sigurinë e lindjes së Krishtit ndër zemra, përfundoi nata e lutjes.
Benedikti XVI ndezi dritën e paqes në pragun dritares së studios së tij private dhe
i bekoi besimtarët. U hap kështu perdja që mbulonte Shpellën e Betlehemit në mes të
Sheshit të Shën Pjetrit. Akti i parë i Natës së Madhe në Vatikan. Akti i dytë e kulmor:
Mesha e Mesnatës, kryesuar nga Benedikti XVI.
E ndërsa në Vatikan besimtarë
e shtegtarë nga mbarë bota sodisin Shpellën e Betlehemit, atje ku ndodhet Shpella
e vërtetë, në Tokën Shenjte, Patriku i ri i Jeruzalemit të Latinëve, imzot Fuad
Tuall, njoftoi me gëzim të madh, gjatë një konference shtypi, dëshirën e Benediktit
XVI për të shtegtuar në Tokën e Shenjtë vitin e ardhshëm. Pastaj, si foli për kushtet
e rënda në të cilat jeton pakica e krishterë, uroi një ardhmëri plot shpresë e paqe
për Tokën e Jezusit.
Ushton urimi për paqe në Lindjen e Mesme, por paqja duket
e largët. Natën e Madhe të lindjes së Krishtit, mijëra të krishterë irakianë detyrohen
të braktisin shtëpitë e të nisen për të kërkuar një strehë të panjohur, si Maria e
Jozefi dymijë vjet më parë. E vështirë kjo Krishtlindje në Irak, ku kaosi e dhuna
janë në rendin e ditës e ku situata e të krishterëve është vërtetë e dhimbshme.
E
dhe në Indi Krishtlindja është e ngarkuar me tension, sidomos për të krishterët
e Orisës, që e presin të drojtur këtë Natë të Madhe, të vënë në provë të rëndë pas
sulmeve vdekjeprurëse, si ato të Mumbait. Megjithatë të krishterët kremtojnë:
në viset e pasura e të varfëra, ku ka siguri e ku siguri nuk ka; ndezin dritën e tyre,
për të pritur Dritën, Jezu Krishtin!