(24.12.2008 RV) Nisën shtegtimin për
t’i shkelur të gjitha majat rresht, e vunë përpara grigjën e ligur që barin
erëtonte. Për ku i shtynin delet e deshtë? Nuk kishte bar erëmirë te maja
që rri mbuluar përherë me dëborë të bardhë si bashkë leshi. Bari ishte përposh, por
nuk e donin. Ishte i shkelur vjeshte, i helmatisur ai bar atje përposhtë. Tashmë
një tjetër dëshironin. E ata qenë bërë të gjithë profetë e engjëj Po pse?
Nuk e dinin- - Së shpejti? - Erdhi ndër ne? Kështu i kish bërë pesha e profecisë, e
lindjes së pritur, e të drashtur që e kishin kahmot në shpirt. E shihnin me
sy e adhuronin, në një errësirëqë rrezatonte dritë!
Marrë nga ‘Natale
in poesia’, Antologia dal IV al XX secolo, Novara, 2006.