Papa inkurajon pjesëmarrësit në bisedimet katoliko-myslimane mbi përgjegjësinë e prijësve fetarë në kohë krize.

(17.12.2008 RV)Në përfundim të audiencës së përgjithshme, Papa pati një takim të shkurtër me pjesëmarrësit në bisedimin katoliko-islamik, që u mbajt në Romë, me temë: “Përgjegjësia e prijësve fetarë, posaçërisht në kohë krize”. Në takim morën pjesë dymbëdhjetë personalitete dhe specialistë katolikë, të drejtuar nga kardinali Zhan Lui Toran, kryetar i Këshillit Papnor për Dialogun ndërfetar e po aq myslimanë, ardhur nga vende të ndryshme, të drejtuar nga doktor Muhamed Ahmet Sherif, sekretar i përgjithshëm i “Shoqërisë Botërore të thirrjes Islamike” (Word Islamic Call Society). Benedikti XVI shprehu kënaqësinë e tij për takimin dhe i inkurajoi pjesëmarrësit të vijojnë bisedimet e nisura.
Kujtojmë se në përfundim të takimit u botua një Komunikatë përfundimtare me katër pika, përmes së cilës pohohet se përgjegjësia e parë dhe më e rëndësishme e prijësve fetarë, është ajo me natyrë fetare. Nënvizohet, më pas, se prijësit fetarë duhet të luajnë edhe një rol të rëndësishëm shoqëror e kulturor, për të promovuar vlerat etike themelore, si drejtësia, solidariteti, paqja, harmonia shoqërore dhe e mira e përbashkët e shoqërisë në tërësinë e saj, pa harruar t’i kushtojnë vëmendje të dorës së parë nevojtarëve, njerëzve të ligësht, emigrantëve e të shtypurve. Në Komunikatë theksohet në mënyrë të veçantë përgjegjësia që kanë prijësit e feve ndaj të rinjve, për të cilët duhet treguar kujdes i veçantë që të mos bien pre e fanatizmit ose e radikalizmit fetar, por të marrin një arsim të shëndoshë, që t’i ndihmojë të bëhen ndërtues urash ndërmjet njerëzëve e veprimtarë të paqes.
Në pikën e katërt e të fundit, pohohet se prijësit fetarë duhet të kujdesen për t’i parandaluar, për t’i përballuar e për t’i zgjidhur krizat e natyrave të ndryshme, përfshirë edhe ato që vërehen në marrëdhëniet ndërfetare në nivel kombëtar e ndërkombëtar, duke shmangur rrezikun që këto kriza të përfundojnë në dhunë të ushtruar në emër të fesë. Në përfundim - ftesa për të krijuar marrëdhënie të bazuara mbi besimin reciprok, gjë që krijon kushtet për përballimin e krizave të mundshme.
Kujtojmë, në përfundim, se kjo nismë pason takimet e tjera, organizuar në seli të ndryshme, së pari më 1976 e, më pas, në mënyrë të rregullt, që nga viti 1989 deri më sot.