(15.12.2008 RV)Ç’kërkon në Betlehemin me dëborë lëkurëkuqi me pupla e sopatë
në dorë? Ndërmjet shtatoresh ai rri e dëgjon, si pëllet gomari e delja blegëron. Kundron
dhe mbretërit që vijnë mbi devè, kometën që ndrin në qiellin pa re. S’ka vend
për ty këtu në botën e bardhë, hë, mbathja e ktheu andej nga ke ardhë! Po indiani
s’lot vendit e fare s’dëgjon, ç’i thonë shtatoret ai bën se s’kupton. Ta lemë
ku është? Apo nuk ka hije të rrijë lëkurëkuqi mes engjujsh allçie. Po ndoshta-ndoshta
ka ardhë nëpër natë, i lodhur nga udha e largët, e gjatë, sepse dëgjoi ai lajmin
më të dlirë: “Mbi tokë paqë njeriut vullnetmirë?”. Marrë nga ‘Natale in poesia’,
Antologia dal IV al XX secolo, Novara, 2006. fq 145