(29.11.2008 RV)T’Ardhunt e Krishtit ditën e Gjyqit të mbramë âsht ideja kryesore
e kësaj së dielle. Ungjilli i Meshës e paralajmon Ditën e gjyqit posi ngjarjen e mndershme
të fundit, kur tanë njerzët kanë për t’a pá e për t’a njoftë Shelbuesin jo mâ si Zotin
e mëshirshëm, por posi Gjyqtarin e rrebtë të drejtësisë hyjnore. Para kësaj drejtësije
vetëm veprat e mira kanë për të na dalë zot e kanë për të na pështue për amshim. Këndej
nevoja e këtyne veprave në gatim t’Ardhunit të Parë të Krishtit, natën e Këshndellave
(Antifona e Lutja mbas Kungimit). Shën Pali në Letrën e ditës na grishë të
braktisim veprat e territ: grykësinë, pijen, fëlligështinë, degamet, smirën dhe në
vendin e tyne të rrokim armët e dritës, tuj ndjekë shembujt e Krishtit e mësimet e
tija hyjnore. Kjo âsht përtrimja e jetës, e cila duhet të vërtetohet ditën e Krishtlindjes.
Të fillojmë, prandej, ç’me tash të pajisemi me ato virtyte dhe të pasunohemi me ato
vepra, të cilat janë të dêja për të kremte qi po afrohet. Roje, uratë e pendesë
kerkon Kisha prej tejet mbrenda kësaj kohe gatimi e pritje, po deshte qi Krishti të
léjë shpirtnisht në zemër tande në t’Ardhun të Parë dhe të kunorojë madhënisht në
t’Ardhun të Dytë. Meshari i të kremteve, Perkthye dhe zhvillue prej At Danjel
Gjeçajt OFM, fq. 7, Romë 1966