З 27 лiстапада ў праваслаўных вернiкаў пачынаецца Пiлiпаўскi пост, якi быў прызначаны
ў ІV—V стагоддзях для падрыхтоўкi да святкавання Раства Хрыстовага.
Гэты пост у народным асяроддзi назвалi ў гонар святога апостала Фiлiпа (Пiлiпа), якi
ўшаноўваецца менавiта ў гэты дзень. Апостал Фiлiп — адзiн з дванаццацi вучняў Хрыстовых.
Пасля уваскрасення Iсуса стаў прапаведнiкам у Галiлеi, Грэцыi, Малой Азii i Сiрыi.
Здзейснiў шмат цудаў, лячыў хворых, уваскрашаў памерлых. У 87‑гадовым узросце ён па‑пакутнiцку
памёр. Мошчы апостала Фiлiпа знаходзяцца ў Рыме ў царкве 12 апосталаў. Апосталу Фiлiпу
моляцца пры розных немачах, асаблiва пры захворваннях вачэй i ўкусах змей, у жалобе
i смутку. У Беларусi гэты час называлi яшчэ «Пiлiпаўка» i прыгаворвалi:
«Пiлiпаў пост — да святак масток». Перад Пiлiпаўкай наладжвалi апошнiя вяселлi, таму
ў песнях пяецца: «Была восень, цяпер зiма, былi хлопцы, цяпер няма».
Кудзелiца — першы тыдзень прадзення на Пiлiпаўскi пост» — да гэтага дня неабходна
было скончыць падрыхтоўку да ткацтва: «У запусты на Пiлiпаўку пачынаюцца вячоркi i
попрадкi». На запусты паўсюдна было прынята выносiць на двор пачастункi для
дамавiка, каб вялася свойская жывёла. Таксама гэты дзень стаў
знакавым для вызначэння надвор’я на блiжэйшую i далёкую перспектыву:
Трывалы снег ляжа прыкладна 27 лiстапада. Перазiмак (з 27 лiстапада да 23 снежня)
— пачатак зiмы. Калi варона голас падае — да адлiгi. Шэрань
на дрэвах — да марозу, туман — да адлiгi, а калi шэрань была ўначы, днём будзе снег.
Калi непагадзь суправаджае калядныя запусты (апошнi дзень перад постам), то можна
разлiчваць на ўраджайнае лета.