Kard. Tauran o paradoksach europejskiego spotkania z islamem

Paradoksalnie to właśnie dzięki muzułmańskim imigrantom Bóg stał się znów obecny w europejskich społeczeństwach. Zwrócił na to uwagę kard. Jean-Louis Tauran podczas inauguracji roku akademickiego na Papieskim Wydziale Teologicznym Południowych Włoch w Neapolu. Obszerne fragmenty jego wykładu inauguracyjnego ukazały się w L’Osservatore Romano z 28 listopada. Teoria Samuela Huntingtona o „zderzeniu cywilizacji” okazała się fałszywa – stwierdza przewodniczący Papieskiej Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego. Cywilizacje są złożone z różnorodnych składników, wzajemnie na siebie oddziałujących. Na przykład we Włoszech dziecko już w przedszkolu wchodzi w swoisty „dialog międzyreligijny”, mając kolegów muzułmanów czy czasem też innych religii.

Odpowiadając na pytanie: „W jaki sposób Bóg powrócił do naszych społeczeństw?”, kard. Tauran uważa, że to dzięki muzułmanom. „Właśnie muzułmanie, którzy stali się w Europie znaczącą mniejszością, zażądali miejsca dla Boga w społeczeństwie”. Szef watykańskiej dykasterii zwraca równocześnie uwagę na fanatyzm, fundamentalizm i terroryzm kojarzone z islamem – ale oczywiście nie prawdziwym, wyznawanym przez większość muzułmanów, tylko jego wypaczoną formą. Przypomina, że do dziś zabija się z motywów religijnych. Przytacza statystykę, według której w roku 2007 r. za samą przynależność do chrześcijaństwa 123 osoby poniosły śmierć w Iraku, Indiach i Nigerii.

„To jednak nie religie wywołują wojny, tylko ich wyznawcy” – zaznacza kard. Tauran. Podkreśla, że wszyscy jesteśmy poniekąd „skazani” na dialog. Toczy się on nie tyle między religiami, co między ludźmi wierzącymi. Wiąże się z nim ryzyko synkretyzmu, ale zmniejsza się ono, kiedy dialog skłania wierzącego do pogłębiania własnej wiary, by móc zdać z niej sprawę innym. Szef dykasterii ds. kontaktów międzyreligijnych zachęca ponadto, by nie ukrywać własnej tożsamości. Na przykład w rozmowie z muzułmanami nie mamy pomijać zasadniczych prawd naszej wiary, jak Trójca Święta czy Wcielenie, ani unikać takich zewnętrznych oznak, jak noszenie krzyżyka.

ak/ or, ansa, asca, afp