„Autentyczna decyzja w sprawie własnego powołania – twierdzi o. Amedeo Cencini FdCC
w artykule otwierającym jesienny numer Pastores – rodzi się z ufności i prowadzi do
coraz większej ufności, do oddania się w ręce kogoś mocniejszego niż nasze własne
siły”. Dziś jednak ludzie przy każdym wyborze – zauważa znany włoski formator – i
tak zostawiają sobie „jakąś drogę odwrotu lub możliwość samozaprzeczenia, obawiają
się decyzji «na zawsze» i podjęcia radykalnych kroków”. Może to wynikać m.in. z uwarunkowań
rodzinnych kandydatów do kapłaństwa, na co zwraca uwagę w swoim tekście o. Andrzej
Potocki OP. Na powołania wywiera też znaczący wpływ kultura konsumpcji, a podejmowanie
decyzji o wyborze drogi życia bywa utrudniane bombardowaniem wielością propozycji,
wiarą „na swój sposób” oraz nastawieniem na „rachunek strat i ograniczeń”. Tymi zagadnieniami
zajmuje się w osobnym artykule o. Piotr Jordan Śliwiński OFMCap. Z kolei ks. Michał
Damazyn zastanawia się w swoim tekście, czy dzisiaj klerykom kapłaństwo nie kojarzy
się coraz bardziej z „uświęconą formą bycia singlem”. Za odnowionym stylem rozmów
z alumnami opowiada się rektor koszalińskiego seminarium ks. Dariusz Jastrząb. Fikcyjne
dialogi, bicie się na racje, autorytaryzm przełożonych mogą bowiem prowadzić do seminaryjnego
„podziemia” i pomijania rzeczywistych problemów młodych ludzi. Przestrzenią, w której
należy je stawiać i rozwiązywać, jest również towarzyszenie duchowe – przypomina o.
Alain Mattheeuws SJ. Zaznacza on jednak, iż „ten, kto towarzyszy, nie może zająć miejsca
tego, komu towarzyszy”.
W numerze opublikowano dwie rozmowy. W pierwszej ks.
Janusz Lewandowicz, rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Łodzi, mówi o weryfikacji
kandydatów do kapłaństwa. Klerykom – zaznacza – dobrze jest „zadać pytania dotyczące
życia modlitwy i temu właśnie bliżej się przyjrzeć”. Na seminarium ciąży wielka odpowiedzialność
za przedstawienie kandydatów do święceń, nie udziela się ich jednak – tłumaczy ks.
Lewandowicz – „po uprzednim badaniu za pomocą wykrywacza kłamstw”. W drugiej rozmowie
bp Zbigniew Kiernikowski wyjaśnia sens przeznaczenia św. Pawła do Ewangelii i płynących
z tego konsekwencji, w tym „jego doświadczenia i osobistego zaangażowania w to, co
poznał”, oraz życia „na nowy sposób między ludźmi”. Istotna dla głoszącego Dobrą Nowinę
– zauważa biskup siedlecki – jest zgoda na to, żeby Pan Bóg w nim działał „stosownie
do swoich planów i obietnic”.