„Życie monastyczne to powołanie, które jest bogactwem Kościoła i stanowi znak zapytania
również dla ludzi XXI wieku”. Słowa te czytamy w komunikacie końcowym z zakończonej
20 listopada papieską audiencją sesji plenarnej Kongregacji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego
i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego. Komunikat podano do wiadomości w liturgiczne wspomnienie
Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny (21 listopada), obchodzony jako dzień „pro Orantibus”,
czyli pamięci o zakonach klauzurowych. Papież nawiązał do niego 16 listopada po niedzielnej
modlitwie maryjnej. Zachęcił do duchowego wspierania tych, którzy, całkowicie oddając
się modlitwie, żyją dzięki Opatrzności, do modlitwy o nowe powołania do tej formy
życia i także do pamięci potrzebach materialnych klasztorów kontemplacyjnych.
Sesja
plenarna watykańskiej dykasterii ds. zakonów (18-20 listopada) poświęcona była obecnemu
znaczeniu życia monastycznego dla Kościoła i świata. Otwierając obrady, prefekt Kongregacji
podkreślił, że monastycyzm pozostaje nadal wzorem dla każdej formy życia zakonnego
i w ogóle dla wszystkich ochrzczonych. „Kościół oczekuje od mnichów i mniszek przejrzystego,
wyraźnego świadectwa obecności Boga i Jego bliskości. Jest to miłość do każdego człowieka”
– powiedział kard. Franc Rodé CM. Dokonując przeglądu działalności dykasterii, jej
sekretarz, abp Gianfranco Gardin OFMConv, przedstawił między innymi pierwsze echa
opublikowanej przez nią 28 maja 2008 r. instrukcji „Posługa władzy i posłuszeństwo”.
W trakcie obrad zajęto się zwłaszcza problemami mniszek. Uczestnicy wysłuchali m.in.
świadectw holenderskiej cysterki m. Teresy Brenninkmeijer OCist, opatki w Danii, o
klasztorze żywotnie się odradzającym, i hiszpańskiej karmelitanki bosej Marii del
Sagrario Fernández Franco o wspólnotach przeżywających trudności.