Benedykt XVI o świadectwie mnichów

Na miejsce Słowa Bożego w życiu zakonnym zwrócił uwagę Benedykt XVI, spotykając się z uczestnikami zakończonej 20 listopada w Watykanie sesji plenarnej Kongregacji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego. Obrady były poświęcone mniszej formie życia zakonnego, a zwłaszcza żeńskim wspólnotom kontemplacyjnym. Papież nawiązał do zawartej w regule benedyktyńskiej zasady, że dla mnichów nic nigdy nie ma być ważniejsze od Chrystusa. Św. Benedykt zaczerpnął ją z wcześniejszej tradycji. Jest ona do dziś praktykowana w monastycyzmie zarówno chrześcijaństwa zachodniego, jak i wschodniego.

„Gdy mnisi, którzy oddają się całkowicie kontemplacji, żyją radykalnie Ewangelią i pielęgnują oblubieńcze zjednoczenie z Chrystusem, monastycyzm pełni rolę względem wszystkich form życia zakonnego i konsekrowanego – mówił Benedykt XVI. – Może być dla nich przypomnieniem tego, co jest istotne i ma prymat w życiu każdego ochrzczonego: szukać Chrystusa i niczego nie stawiać nad Jego miłość. Drogą wskazaną temu poszukiwaniu i miłości przez Boga jest Jego własne Słowo, obficie dawane ludziom do refleksji w Piśmie Świętym. Pragnienie Boga i miłość do Jego Słowa podtrzymują się zatem wzajemnie. Rodzą one w życiu monastycznym niepowstrzymaną potrzebę liturgicznej służby Bożej, gorliwej modlitwy i lectio divina. Ta ostatnia to słuchanie Słowa Bożego, któremu towarzyszą głosy wielkiej tradycji Ojców i świętych, a następnie modlitwa kierowana i podtrzymywana przez to Słowo”.

Papież przypomniał, że niedawny Synod Biskupów zachęcił wszystkich zakonników i osoby konsekrowane do karmienia się na co dzień Słowem Bożym, zwłaszcza przez praktykowanie lectio divina. Ponadto Benedykt XVI wskazał na znaczenie, jakie w mniszych wspólnotach mają komunia braterska i przyjmowanie gości, w których widzieć należy samego Chrystusa. Jest to świadectwo, którego Kościół oczekuje od monastycyzmu również w naszych czasach.



ak/ rv