У Віленскім выдавецтве “Homo liber” выйшла анталёгія беларускай паэзіі ў перакладзе
на літоўскую мову. Выданьне ініцыяваў Саюз пісьменьнікаў Літвы пры фінансавай падтрымцы
Міністэрства замежных справаў гэтай краіны.
“Сьвятло ў вокнах” — так называецца
анталёгія беларускай паэзіі, выдадзеная ў Літве. Яе склалі вершы дваццаці чатырох
паэтаў сярэдняга і маладзейшага пакаленьняў, пачынаючы ад Раісы Баравіковай
і сканчаючы Сяргеем Прылуцкім.
У прадмове да выданьня літоўскі
літаратуразнаўца Гендрык Пяткевіч так абгрунтоўвае прынцып выбару аўтараў:
“Немагчыма паказаць усіх і ўсё, але хацелася б, каб літоўскі чытач убачыў шырыню і
неардынарнасьць бачаньня навакольнага сьвету беларускімі паэтамі, іх няспыннае імкненьне
да творчых адкрыцьцяў”.
Па-літоўску творы беларускіх паэтаў загучалі, дзякуючы
Альме Лапінскіне, Уладасу Бразюнасу і іншым знаным перакладчыкам зь
беларускай. Вартасьць іх працы, на думку адной з аўтарак анталёгіі Тацяны Сапач,
якая даўно жыве ў Вільні і ўжо добра ведае літоўскую мову, заслугоўвае ўсялякай пахвалы:
“Я
атрымала аўтарскі асобнік гэтае кніжкі і першым чынам кінулася шукаць пераклады сваіх
вершаў. І як чалавек, які някепска ведае літоўскую мову, я пераканалася, што Ёнас
Ліняўскас пераклаў мае вершы вельмі добра. Пасьля я пачала шукаць іншыя пераклады
і пераканалася, што і Ўладас Бразюнас выдатна пераклаў шмат каго, і Альма Лапінскіне”.
Тацяна
Сапач вельмі шкадуе, што ў Беларусі толькі адзінкі ведаюць мову сваёй паўночна-заходняй
суседкі:
“Калі-небудзь надыдзе такі час, калі людзей, якія ведаюць літоўскую
мову, будзе больш, і яны здолеюць сапраўды ацаніць гэтыя пераклады. Бо для тых, хто
валодае яшчэ адной мовай, гэта сапраўды вельмі гурманскі занятак — параўноўваць гэтыя
мэлёдыі, быць і ў адной, і ў другой культуры. Можа быць гэты зборнік натхніць каго-небудзь
да вывучэньня літоўскай мовы ці, прынамсі, да пастаноўкі пытаньня аб вывучэньні мовы
краіны-суседкі”.