Francja: beatyfikacja rodziców św. Teresy od Dzieciątka Jezus

Uroczystościom beatyfikacyjnym rodziców św. Teresy od Dzieciątka Jezus przewodniczył 19 października w Lisieux miejscowy ordynariusz bp Pierre Pican. Papieża reprezentował kard. José Saraiva Martins. Emerytowany prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych dokonał aktu beatyfikacji oraz wygłosił homilię. Przypomniał w niej, że już słynna córka małżeństwa Louisa i Zélie Martin, św. Teresa od Dzieciątka Jezus, uznawała swych rodziców za „godnych Nieba”. Podkreślił zarazem, że oboje błogosławieni zdawali sobie sprawę, iż ich droga uświęcenia wiedzie nie mimo małżeństwa, ale właśnie poprzez nie. W nim bowiem realizuje się ta sama miłość, która łączy Kościół z Chrystusem. Tę więź wyraża także wspólne wyniesienie do chwały ołtarzy obojga małżonków, których wzajemna miłość osiągnęła wyżyny heroiczności.

Jak wskazał kard. Martins, błogosławieni Louis i Zélie mogą być wzorem i dla współczesnego pokolenia, zwłaszcza w tym co dotyczy moralności małżeńskiej i otwartości na życie. Wymaga to jednak posłuszeństwa Kościołowi, pójścia pod prąd istniejących tendencji oraz stałości w wierze tak w dobrej, jak i w złej doli. Chrześcijańska doskonałość włącza też wszystkich w ewangelizacyjne dzieło Kościoła, o czym świadczy historia córki małżeństwa Martin – św. Teresy od Dzieciątka Jezus, duchowej misjonarki i patronki misji.

* * *

Warto dodać, że 19 października przypada 150. rocznica ślubu nowych błogosławionych. Ich proces beatyfikacyjny został otwarty w 1957 r. W roku 1994 Jan Paweł II ogłosił dekret o heroiczności ich cnót chrześcijańskich. Od 2003 r. zarejestrowano kilka uzdrowień za ich przyczyną, co pozwoliło na beatyfikację.

Teresa Martin, przyszła karmelitanka, patronka Francji i doktor Kościoła, urodziła się 2 stycznia 1873 r., kiedy jej matka Zélie miała 42 lata a ojciec Louis Martin – 50. Zélie Martin zmarła 4 lata później. Faktem powszechnie znanym jest znaczenie choroby ojca dla kształtowania się duchowości „małej Tereski”, natomiast niewiele mówi się o roli matki. Listy Zélie Martin do męża, które Tereska cytuje wielokrotnie w „Dzienniku duszy”, zawierają wzruszające dowody miłości macierzyńskiej wobec najmłodszej córki.

Listy Zélie Martin zostały opublikowane po raz pierwszy w 1941 r. Są one świadectwem głębokiej więzi łączącej dwoje małżonków, zapisem nie tylko ich radości, ale również ich bólu z powodu śmierci czworga dzieci. W swych ostatnich listach Zélie Martin opisuje lata choroby, która była powodem jej śmierci. Ponadto są one zapisem drobnych wydarzeń z życia normandzkiego miasteczka Lisieux i właśnie w tych najmniejszych wydarzeniach można dostrzec głęboką chrześcijańską miłość bliźniego, która ożywiała codzienność państwa Martin.

tc, I. Jurasz, Paryż/ rv