(15.10.2008 RV)Tereza de Cepeda
y de Ahumada, lindi në Avilë të Spanjës në vitin 1515. Pati fatin të njihej së afërmi
me Shën Gjonin e Kryqit, i cili u bë këshilltari e bashkëpunëtori i saj më i ngushtë.
Nën drejtimin e Terezës filloi një mision që dukej krejt i pazakontë për një grua.
Themeloi Urdhërin e Karmelitaneve të zbathura, i cili u përhap me shpejtësi në të
gjithë Spanjën e përtej. E kaloi gjithë jetën ndërmjet vegimeve mistike, ekstazave
e veprimtarisë më të zellshme praktike. Pati letërkëmbim me njerëzit më të shquar
të kohës, duke nisur nga mbreti i Spanjës, Filipi II. Në një nga letrat e saj,
shkruan: “Tereza, pa hirin e Zotit, është një grua pa kurrfarë vlere; me hirin e Zotit,
është forcë; me hirin e Zotit e me para, bëhet fuqi”. “Historia e një jete”, shkruar
nga Shën Tereza me këshillin e rrëfyesit të saj, vlerësohet si një nga librat më të
sinqertë e më prekës që është shkruar ndonjëherë. Eshtë historia një shpirti, që
lufton me të gjitha forcat për t’u lartuar drejt Zotit, ndonëse i duhet të kalojë
vështirësi jo të pakta. Prandaj figura e saj bëhet shumë e afërt për ne, sepse duke
qenë si ne, njeri me mish e gjak, arrin përsosurinë ungjillore, të cilën e dëshiron
çdo besimtar.
“O Zot i shpirtit tim – lexojmë në “Historinë e një jete”
– Ti, kur shtegtoje këtu në tokë, nuk i përbuze kurrë gratë, përkundrazi, i ndihmove
me mirësi e vërejte se kishin më shumë dashuri e fe sesa burrat. Ti i nderove para
botës, sepse nuk je si gjykatësit e kësaj toke… O Mbreti im, besoj se do të vijë dita
kur të gjithë do të vlerësohen për aq sa vlejnë! Nuk flas për vete. Bota e njeh mjerimin
tim. Flas për kohët që do të vijnë në të cilat besoj plotësisht se nuk do të ketë
më asnjë arsyepër t’i nënvleftësuar shpirtrat e forta, plot virtyte, vetëm
e vetëm pse janë gra”.
Shën Tereza vdiq në Alba de
Tormes natën e 14 tetorit, pikërisht ndërmjet natës e ditës kur hynte në fuqi Kalendari
Gregorian, prandaj të nesërmen ishte data 15 tetor e vitit 1582. Shenjte u shpall
në vitin 1622 e, në vitin 1970, nën papninë e Palit VI, iu dha titulli Dijetare e
Kishës.