Pozdrowienie w Instytucie Francuskim – dokumentacja
Pozdrowienie Benedykta XVI podczas wizyty apostolskiej we Francji (Paryż, 13 września
2008 r.)
Panie Kanclerzu, Panie i Panowie Stali Sekretarze pięciu Akademii,
Księża Kardynałowie, drodzy Bracia w Biskupstwie i Kapłaństwie, drodzy Przyjaciele
Akademicy, Panie i Panowie!
Wielki to dla mnie zaszczyt, że jestem przyjmowany
dzisiejszego poranka w gmachu Akademii. Dziękuję wam za uprzejme słowa powitania i
za medal, który zechcieliście mi ofiarować. Przybywając do Paryża, nie mogłem nie
spotkać się z wami osobiście. Z przyjemnością korzystam z nadarzającej się okazji,
by przypomnieć, że łączą mnie silne więzi z kulturą francuską, dla której żywię ogromny
podziw. Spotkanie z kulturą francuską miało szczególne znaczenie dla mojego rozwoju
intelektualnego. Pragnę zatem wyrazić wobec niej wdzięczność – wdzięczność osobistą,
a także jako następca Piotra. Tablica, którą przed chwilą odsłoniliśmy, upamiętni
nasze spotkanie.
Rabelais z wielką słusznością mówił w swojej epoce: „Nauka
bez sumienia jest jeno (…) zagubą duszy!” (Gargantua i Pantagruel, 8; przekł.
Tadeusz Boy-Żeleński, PIW 1949). Zapewne w celu uniknięcia podobnego rozdźwięku pod
koniec stycznia ubiegłego roku, po raz pierwszy od trzech i pół wieku, dwie Akademie
wchodzące w skład Instytutu, dwie Akademie Papieskie oraz Instytut Katolicki w Paryżu
zorganizowały międzyuczelniane kolokwium, poświęcone zmieniającej się tożsamości jednostki,
które ukazało perspektywy zakrojonych na wielką skalę badań wielodyscyplinarnych.
Tę inicjatywę można by kontynuować w celu wspólnego przemierzania niezliczonych dróg
nauk humanistycznych i eksperymentalnych. Temu pragnieniu towarzyszy modlitwa, którą
zanoszę do Pana za was, za bliskie wam osoby i za wszystkich członków Akademii, a
także za wszystkich pracowników Instytutu Francuskiego. Niech was Bóg błogosławi!
Wpis
do Złotej Księgi (Instytut Francuski, Paryż, 13 września 2008 r.):
„In principio
erat Verbum et Verbum erat apud Deum et Deus erat Verbum” Jn 1, 1