(04.09.2008 RV)Nesër mbushen 11
vjet nga vdekja e Nënë Terezës: është dita e festës së saj liturgjike, ditë feste
për të gjithë shqiptarët. Nuk është, pra, 26 gushti, kur lindi në Shkup; nuk është
as 19 tetori, kur u shpall e lume. Dita e festës për Nënë Terezën është 5 shtatori,
kur e Lumja u kthye në shtëpinë e Atit, kur shkoi pranë Krishtit, pa të cilin nuk
mund të kuptohet figura, as veprimtaria e saj. Prandaj në emisionin e 30-të ciklit
radiofonik “Me Nënë Terezën”, duke shfletuar librin ‘Jeta ime’, zgjodhëm
përgjigjen që e Lumja i dha pyetjes“Kush është për mua Jezusi?”.
“Jezusi
është Fjala e mishëruar. Është Buka e Jetës. Theror mbërthyer
mbi Kryq për mëkatet tona. Flija, që mblatohet në Meshën Shenjte për fajet
e botës e për fajet e mia. Jezusi është Fjala, që duhet thënë. E
vërteta, që duhet treguar. Rruga ku duhet të ecim. Dritë, që duhet
ta ndezim. Jetë, që duhet jetuar. Dashuri, që duhet dashuruar. Jezusi
është gëzimi, që s’mund të mbahet për vete. Është Flija, që duhet flijuar. Paqja,
që duhet mbjellur. Buka e Jetës, që duhet ngrënë. Jezusi është
i urituri, që duhet ushqyer. I eturi, që pret një pikë ujë buzëtharë. I
zhveshuri, që duhet veshur. Njeriu i pastrehë, që të troket te porta. Jezusi
është i sëmuri, që duhet mjekuar. Vetmitari, që duhet dashur. I
paprituri, që duhet pritur. I gërbuluri, që pret t’ia lash plagët. Lypësi,
që lyp një buzëqeshje. Pijaneci, që duhet dëgjuar. I çmenduri,
që duhet mbrojtur. I posalinduri, që duhet mirëpritur. I verbëri,
që pret t’i prijmë. Memeci, që flet me zërin tonë. I gjymti, që
kërkon ta ndihmojmë. Gruaja e rrugëve, që pret ta shpëtojmë. I
burgosuri, që duhet vizituar. Plaku, që ka nevojë për shërbim.
Jezusi
është Zoti im. Jezusi është Fati im. Jezusi është Jeta ime. Jezusi
është e vetmja dashuri. Jezusi është gjithçka! Jezusi është i
pashoq!”