(27.07.2008 RV)Sot Kisha katolike
kremtoi të Dielën XVII të Kohës së zakonshme gjatë vitit kishtar.U përkujtuan edhe
Shën Pantaleoni, mjek e martir dhe Shën Çelestini, papë.
Një farë e vogël
mund të shndërrohet në pemë të madhe; pakëz tharm thar gjithë brumin. Nuk duhet ta
gjykojmë mbretërinë e qiellit nga dukja, sepse veprat e Hyjit janë të paparashikueshme.
Këtë na kujtojnë Shenjtorët Urbani II e Vitori papë, Nazari e Çelsi, martirë milanezë
dhe Shën Ezekieli profet, që do të kremtohen të hënën.
‘Na e trego,
o Zot, dritën e fytyrës sate’ - na fton të përsërisim liturgjia e së martës,
ditëfeste e Shën Martës, dishepulle e Zotit. Krishti nuk i dënon punët me të cilat
merret Marta, sepse edhe ai vetë ka nevojë për to, por dëshiron të nënvizojë praninë
e tij, të cilën mund ta zbehë shqetësimi për ta pritur sa më mirë.
Të
mërkurën do të kremtohen Shën Pjetër Krizologu, ipeshkëv i Ravenës e dijetar i
Kishës dhe Shenjtorët Abdon e Senen, martirë. Na kujtojnë se mbretëria e qiellit është
një thesar me vlera të pallogaritshme, që nuk duhet nënvleftësuar. Kush ka fatin ta
gjejë, duhet të bëjë çmos ta shfrytëzojë për vete e për të tjerët.
Liturgjia
e së enjtes, në festën e Shën Injacit të Lojolës, meshtar, themelues i Shoqërisë
së Jezusit, na kujton simbolet tipike të krishterimit: peshkatarin, peshkun e peshkimin.
Peshkatari e di se në rrjetë nuk zihen vetëm peshq të mirë; ka edhe të kqinj, që duhen
ndarë nga të mirët. Rëndësi ka të jesh ndërmjet peshqve të mirë.
Të premten
do të kremtohen Shën Alfons Maria de’ Liguori, ipeshkëv e dijetar i Kishës, themelues
i Kongregatës të të Shëlbuemit, 7 Shenjtorët vëllezër Makabej dhe i lumi Pjetër Favre,
jezuit. Na kujtojnë se shpesh herë planet tona nuk përkojnë me planet e Zotit, të
cilave duhet t’u nënshtrohemi pa fjalë, sepse janë plane shëlbimi.
Liturgjia
e festës së Shën Euzebit, ipeshkëv i Verçelit, Shën Pjetrit Gjuliani Eimard, themelues
i Sakramentinëve dhe Shën Shtjefnit papë, që do të festohen të shtunën, na
kujton Shën Gjon Pagëzuesin, i cili ia gatoi rrugën Zotit me fjalët e tij e me vdekjen
e tij. Martirizimi i Gjonit, prelud i fatit që do t’i takojë vetë Jezusit e të gjithë
atyre, të cilët i kundërvihen së keqes, për hir të emrit të tij, është njëkohësisht
edhe prelud i fitores mbi të keqen e mbi vdekjen.
Të dielën e ardhshme
Kisha do të vijojë liturgjinë e Kohës së zakonshme gjatë vitit kishtar, duke kremtuar
të dielën XVIII të kësaj kohe.