Przedstawiciele archidiecezji krakowskiej przekazali 15 kwietnia Kongregacji Spraw
Kanonizacyjnych dokumentację procesu beatyfikacyjnego Sługi Bożego, ks. Władysława
Bukowińskiego. Ten zmarły 3 grudnia 1974 r. w Karagandzie kapłan był gorliwym duszpasterzem
katolików w Kazachstanie. Szereg lat spędził w sowieckich łagrach.
Jak powiedział
Radiu Watykańskiemu delegat metropolity krakowskiego ds. kanonizacji, ks. Andrzej
Scąber, postulacja przedstawiła około stu świadków, którzy byli przesłuchiwani w Kazachstanie,
Ukrainie, Niemczech, Austrii i Polsce. Wszyscy byli naocznymi świadkami życia Sługi
Bożego. Potwierdzili heroiczność praktykowanych przez niego cnót. Kard. Stanisław
Dziwisz powołał dwie komisje: teologiczną, która przebadała dużą spuściznę listów
i pism ks. Bukowińskiego, oraz komisję historyczną, która dotarła do kilkudziesięciu
archiwów w kraju i za granicą, by wyciągnąć dokumenty i przekazać je do Kongregacji
Spraw Kanonizacyjnych.
Z kolei ks. Jan Nowak, postulator procesu, przypomniał,
iż Jan Paweł II podczas swej pielgrzymki do Kazachstanu powiedział, że wielokrotnie
spotykał ks. Władysława Bukowińskiego. Ojciec Święty zawsze podziwiał go za kapłańską
wierność i apostolski zapał. „Wszystko, co wiem o Kazachstanie, dowiadywałem się od
ks. Bukowińskiego” – powiedział Jan Paweł II.