Watykan za rozwojem kontaktów z żydami

Nowe sformułowanie wielkopiątkowej modlitwy za żydów dla użytkowników przedsoborowego Mszału z 1962 r. bynajmniej nie oznacza zmiany postawy Kościoła wobec wyznawców judaizmu. Wskazuje na to watykańskie biuro prasowe w komunikacie będącym odpowiedzią na obawy wyrażane w niektórych środowiskach żydowskich. Według nich nowy tekst nie byłby zgodny z oficjalnymi wypowiedziami Stolicy Apostolskiej o narodzie żydowskim i jego wierze, które wyznaczyły rozwój przyjaznych relacji żydowsko-katolickich w ostatnich 40 latach. W komunikacie przypomniano, że postawa Kościoła w tym względzie wychodzi od nauczania Soboru Watykańskiego II, a zwłaszcza od Deklaracji „Nostra aetate”. Jest ona – jak powiedział Benedykt XVI 15 września 2005 r. na audiencji dla naczelnych rabinów Izraela – „kamieniem milowym na drodze do pojednania chrześcijan z narodem żydowskim”.

Kontynuowania wyrażonej w „Nostra aetate” postawy dowodzi zresztą fakt, że pełną ważność, jako zwyczajna forma wielkopiątkowej modlitwy katolików za żydów, zachowuje jej tekst zawarty w posoborowym Mszale z 1970 r. Jak podkreśla się dalej w komunikacie biura prasowego, soborowy dokument przedstawia zasady mające do dziś podstawowe znaczenie dla braterskich relacji szacunku, dialogu, miłości, solidarności i współpracy między katolikami a żydami. „Nostra aetate” przypomina szczególną duchową więź Ludu Nowego Testamentu z potomkami Abrahama. Odrzuca wszelkie postawy pogardy czy dyskryminacji względem żydów, a także jakąkolwiek formę antysemityzmu. „Stolica Apostolska ma nadzieję, że uściślenia zawarte w niniejszym komunikacie przyczynią się do wyjaśnienia nieporozumień – zaznacza biuro prasowe. – Potwierdza ona zdecydowane pragnienie, aby postępy, do jakich doszło przez te lata we wzajemnym poszanowaniu i zrozumieniu między żydami a chrześcijanami, nadal wzrastały”.

ak/ rv