Papa në ndjetin e lutjes për muajin prill: të krishterët të jenë dëshmitarë të Krishtit
të Ngjallur për të përhapur paqe e shpresë.
(03.04.2008 RV)“Të lutemi, që të
krishterët, edhe në situata të vështira e të ndërlikuara të shoqërisë së sotme, të
shpallin pa u lodhur kurrë, me jetën e tyre, se Ngjallja e Krishtit është burim shprese
e paqeje”: ky është ndjeti i përgjithshëm i lutjes së Papës për muajin prill. Ndjet
ky, që përqëndrohet tek Misteri i Pashkëve. Ngjallja e Krishtit, ngjarje që ia
ndryshoi rrjedhën historisë së njerëzimit, është baza e fesë së krishterë: në audiencën
e 26 marsit të kaluar, e para pas Pashkëve, Benedikti XVI i nxiti besimtarët ta ripohojnë
me forcë këtë të vërtetë themelore të fesë sonë. Zbehja e besimit në Ngjalljen e Jezusit
- kujtoi Papa – ka si pasojë zbehjen e dëshmisë së besimtarëve. Në se në Kishë mungon
besimi në Ngjalljen e Jezusit, gjithçka ndalet, gjithçka ligështohet: “Përkundrazi,
besimi me gjithë mend e me gjithë zemër në Krishtin e vdekur e të ngjallur, e ndryshon
dhe e ndriçon jetën e njerëzve e të popujve. Thua nuk është pikërisht besimi i patundur
në Ngjalljen e Krishtit ai, që u jep guxim profetik e durim të pashoq martirëve të
të gjitha epokave? A s’ është takimi me Krishtin e gjallë burim i mahnitjes, që i
bën mijëra burra e gra të kthehen në rrugën e Zotit e të lënë gjithçka, për të ecur
në gjurmët e Krishtit e për ta vënë gjithë jetën e tyre në shërbim të Ungjillit?”. Ndërsa
në tetorin e vitit 2006, Benedikti XVI ia kushtoi pikërisht temës themelore të Ngjalljes
së Krishtit, fjalimin që mbajti në takimin kombëtar të Kishës italiane në Veronë.
Prej andej, i ftoi katolikët të jenë dëshmitarë të vërtetë të Krishtit të Ngjallur,
duke i çuar kështu mbarë botës gëzimin dhe shpresën e krishterë e duke ia rikthyer
nënshtetësinë e plotë fesë së Krishtit në një shoqëri, në të cilën Hyji përjashtohet
gjithnjë më shumë nga jeta publike. Papa i nxiti të gjithë t’ia propozojnë botës arsyet
që të shtyjnë të besosh, me butësi e respekt, por edhe me atë forcë që buron nga bashkimi
me Krishtin. Ati i Shenjtë ritheksoi me forcë qëndërsinë e Krishtit të ngjallur si
hop vendimtar drejt një përmase jete thellësisht të re për gjithë familjen njerëzore,
për historinë e për mbarë universin. Papa nënvizoi, në vijim, se e reja që solli krishtërimi,
ka forcë t’ia ndërrojë faqen botës: “Jemi të thirrur të bëhemi burra të rinj
e gra të reja, për të qenë dëshmitarë të vërtetë të të Ngjallurit e në këtë mënyrë,
përçues të gëzimit e të shpresës së krishterë në botë, konkretisht, në atë bashkësi
njerëzish në gjirin e së cilës jetojmë”. Ngjallja e Krishtit – shpjegoi
Ati i Shenjtë me fjalë plot pasion - ishte si shpërthim drite, shpërthim dashurie,
që copton prangat e mëkatit e të vdekjes. Përuroi kështu një përmasë të re të jetës
e të realitetit, nga e cila lind një botë e re, që depërton vazhdimisht në botën tonë,
e shndërron atë dhe e bën për vete. Thirrja jonë dhe detyra jonë si të krishterë
– na porosit Papa - kërkojnë të bashkëpunojmë që të realizohet plotësisht në jetën
tonë të përditshme, frymëzimi që Shpirti Shenjt na e dhuroi në Pagëzim, për t’u bërë
kështu dëshmitarë të Krishtit të ngjallur e nismëtarë të paqes e të shpresës. Duke
folur për fenë, si çelës që shërben për të lexuar vuajtjen, Ati i Shenjtë na shpjegon
se kryqi, me të drejtë, shkakton frikë, ashtu siç i shkaktoi frikë e ankth edhe vetë
Krishtit. Por – nënvizon Papa – kryqi nuk është mohim i jetës, nuk na pengon të jemi
të lumtur. Përkundrazi, Kryqi është pohimi më i lartë i jetës, është pohimi më tronditës
i Hyjit ndaj njeriut, shprehja më e fuqishme e dashurisë së Zotit për njeriun. Duhet
prandaj të jemi gjithnjë gati t’i përgjigjemi kujtdo që na kërkon arsyen e shpresës
së krishterë, duke e dëshmuar me jetën tonë Krishtin dhe dashurinë e tij pa mbarim
për njeriun.