Vdekje e Ngjallje me Krishtin: editorial i Atë Lombardit
(22.03.2008 RV)Kisha përgatitet të kremtojnë Pashkët e Ngjalljes: Krishti hyri
në vdekjen tonë, për ta mundur vdekjen nga brenda. Por në këtë udhë Ai nuk është vetëm:
ka përkrah shumë dëshmitarë, që vijojnë të ecin në gjurmët e tij. Të dëgjojmë, për
këtë, reflektimin e drejtorit tonë, Atë Federiko Lombardit:
“Vdekja
e imzot Rahhos e vdekja e Kiara Lubich, na prinë në Javën e Madhe, duke na ndihmuar
ta jetojmë së bashku me popullin e Hyjit, në shoqëri me shembujt e ndritur të martirëve
e të dëshmiatrëve të fesë në kohën tonë. Jezusi, Biri i Hyjit, vdes për ne e me ne.
Por edhe ngjallet. Edhe ata që vdesin në bashkim me të, me që për dashuri, e vunë
gjithë jetën në shërbim të të tjerëve, vdesin për të hyrë në një jetë më të përkryer.
Papa na kujtoi kujdesin e imzot Rahhos për njerëzit e varfër e të gjymtuar, na kujtoi
edhe përkushtimin e Kiarës për bashkimin e të krishterëve e për vëllazërimin ndërmjet
popujve. Benediktit XVI përsërit gjithnjë se Zoti në jetën tonë nuk vjen
i vetëm; vjen në shoqëri me shenjtorët e tij. E kështu është. E ndoshta mund të shtojmë
edhe se Jezusi i ngjallur kthehet mes nesh i shoqëruar posaçërisht nga ata që i pati
përkrah edhe në jetën e Tij e në vdekjen e Tij. Sepse Jezusi e përshkon
udhën e Tij deri në kryq në një mënyrë të pashembullt, por jo i vetëm: e kush ka hirin
ta bashkojë vetëdijshëm, në fe, jetën e vet, mundimet e vdekjen e vet, me atë të Krishtit,
bëhet edhe ai shenjë e madhe shprese për shumë njerëz: kryen një shërbim të madh për
bashkësinë e tij e për popullin e tij. E kjo, sepse dëshmitarët na ndihmojnë të kuptojmë
se ajo që u realizua në jetën e tyre në mënyrën më të ndritur e më të lartë është,
në të vërtetë, udhë e hapur për të gjithë ata që duhen nga Zoti, i cili ecën e vdes
për ta e me ta. Domethënë – sigurisht, në mënyrë absolute, për të gjithë!".