Benedykt XVI do biskupów Gwatemali o potrzebie wysiłków społeczno-charytatywnych i
ewangelizacyjnych
Troską episkopatu Gwatemali jest narastająca przemoc i ubóstwo znacznej części ludności
kraju. Powoduje ono liczebną emigrację, która ma poważne następstwa dla życia osobistego
i rodzinnego. Przypomniał o tym Papież, spotykając się 6 marca 2008 r. z tamtejszymi
biskupami przybyłymi z wizytą ad limina.
„Ta sytuacja skłania was do
odnowy wysiłków, by ukazywać wszystkim miłosierne oblicze Chrystusa – powiedział Ojciec
Święty. – Kościół powołany jest, by być Jego obrazem, asystując i służąc z wielkodusznym
oddaniem zwłaszcza cierpiącym i najbardziej opuszczonym. Miłosierdzie i pomoc potrzebującym
braciom należą bowiem do natury Kościoła i są niezbywalnym wyrazem jego istoty. Bóg
pobłogosławił naród gwatemalski głęboką religijnością, bogatą w formy pobożności ludowej.
Winny one dojrzewać w dobrze utwierdzonych wspólnotach chrześcijańskich, celebrujących
z radością swą wiarę jako żywe członki Ciała Chrystusowego, wierne apostolskim fundamentom.
Dobrze wiecie, że silna wiara i udział w sakramentach umacniają waszych wiernych wobec
niebezpieczeństwa sekt czy grup pseudocharyzmatycznych, które wprowadzają dezorientację
i zagrażają kościelnej jedności”.
Benedykt XVI wskazał na konieczność troski
Kościoła o potrzeby rodziny, by mogła ona wypełniać swe zadania, oraz o dobre przygotowanie
kandydatów do małżeństwa. Podkreślił znaczenie formacji i autentycznej świętości księży.
Swoim przykładem przyczynią się oni do budzenia powołań kapłańskich tak wśród młodych,
jak i wśród mężczyzn w dojrzalszym wieku. Ojciec Święty zachęcił gwatemalskich biskupów
do odnowy misji ewangelizacyjnej Kościoła w kontekście przemian kulturowych i globalizacji.
Nawiązał przy tym do wskazań II Amerykańskiego Kongresu Misyjnego, który odbył się
w 2003 r. w Gwatemali, jak też do konferencji latynoamerykańskiego episkopatu w Aparecidzie
z maja 2007 r.