Mszą św. z udziałem blisko 40 tys. wiernych zakończył się w Aparecidzie I Międzynarodowy
Kongres Obrony Życia. W spotkaniu wzięli udział nie tylko wybitni naukowcy, ale również
przedstawiciele brazylijskiego parlamentu oraz organizacji broniących ludzkiego życia
z Ameryki Łacińskiej i Europy. Spośród uczestników kongresu należy wymienić: ks. Tomasa
J. Euteneuera, przewodniczącego Human Life International, ks. Michela Schooyansa,
profesora Uniwersytetu w Louvain i członka Papieskiej Akademii Życia, prof. Daniela
Serrao, portugalskiego lekarza i również członka Papieskiej Akademii Życia.
Na
zakończenie Eucharystii bp Dimas Lara Barbosa, sekretarz generalny Konferencji Episkopatu
Brazylii, odczytał Deklarację z Aparecidy o Obronie Życia. Tekst deklaracji jest bardzo
bogaty w treść i uzasadnienia przemawiające za wartością ludzkiego życia od chwili
poczęcia aż do naturalnej śmierci.
Na wstępie dokument wymienia instytucje
kościelne i organizacje międzynarodowe reprezentowane podczas obrad i dyskusji kongresowych.
Dokument podkreśla, że głównym celem kongresu było: „wzmocnienie wysiłku, aby szerzyć
świadomość licznych zagrożeń i bezprecedensowych działań przeciw rodzinie i godności
osoby ludzkiej, co przeciwstawia się prawu naturalnemu oraz gwarancji jednego z pierwszych
praw osoby ludzkiej, jakim jest prawo do życia”.
„Ustawodawstwo nie może opierać
się na prostym układzie politycznym, lecz przede wszystkim na etyce opartej na bezstronnym
prawie naturalnym” – podkreśla z naciskiem deklaracja.
Sygnatariusze przypominają
nauczanie Benedykta XVI, który w maju ubiegłego roku – właśnie w Sanktuarium w Aparecidzie
– wskazywał na potrzebę zapewnienia przez narody prawa do godnego życia, odpowiedniego
dla dzieci Bożych, przeżywanego w warunkach bardziej ludzkich.
W dalszej części
deklaracja bardzo szczegółowo wymienia międzynarodowe programy zmierzające – na przestrzeni
ostatnich sześćdziesięciu lat – do coraz większego ograniczania wzrostu populacji
światowej za pośrednictwem wprowadzania wielorakich praktyk medycznych, ekonomicznych
i politycznych. Ponadto dokument wymienia z nazwy różne federacje i organizacje pozarządowe,
wywierające naciski na rządy, parlamenty, osoby pracujące w różnych dziedzinach medycyny,
uniwersytety, media i prawników, aby szerzyć kulturę śmierci, propagując całkowitą
i kompletną depenalizację aborcji tak, aby praktyka ta stała się dowolna i mogła być
wykonywana z jakiegokolwiek powodu, w jakimkolwiek momencie dziewięciu miesięcy ciąży.
Kolejna część deklaracji wymienia szczegółowo akcje, jakie przeprowadza się w różnych
społeczeństwach, aby szerzyć kulturę śmierci, utratę sensu życia i wartości etycznych,
nieposzanowanie prawa naturalnego.
Deklaracja sugeruje, by w parlamencie oraz
innych instytucjach ustawodawczych Brazylii utrzymywać stałych obserwatorów, aby skutecznie
wspierali oni ustawy gwarantujące prawo do życia i broniące rodzinę.
Na koniec
deklaracja domaga się od instytucji, organizacji i ich przywódców konkretnych akcji
zmierzających do obrony ludzkiego życia.